Πρόσφατα άρθρα

The form of Dramatic Monologue as perfected by Ritsos’ poetry.

Yannis Ritsos is widely regarded as one of the most significant figures in contemporary Greek poetry. He managed to revolutionise the idea of a dramatic monologue and create not just beautiful poetry, but also a multifaceted art form that has depth on psychological, social, and philosophical levels throughout all of his publications. The dramatic monologue form was popularised by Victorian poets such as Robert Browning, but Ritsos revitalised it and many poets to this day still use his style as inspiration. His ability to construct identities and characters that the reader can genuinely sense and almost experience is skilful.

Συνέχεια

The form of Dramatic Monologue as perfected by Ritsos’ poetry.

Poetics and Histories: To What Extent Did C. P. Cavafy Alter Historical Narratives, and for What Artistic Purposes?

stuident Name: Joseph Watson Module Lecturer: Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps Date of Submission: 11/01/2016

Συνέχεια

Poetics and Histories: To What Extent Did C. P. Cavafy Alter Historical Narratives, and for What Artistic Purposes?

In Ritsos’ Moonlight Sonata what sentiments does the woman’s confession provoke/inspire to you and how these compare to the ones felt by the young man who remains silent throughout her long monologue.

Yannis Ritsos' "Moonlight Sonata" is a poignant and emotionally charged poem that presents a deeply intimate monologue of a woman speaking to a silent young man. The setting is night, with the moonlight casting a dreamlike atmosphere over the scene. The woman's confession, filled with personal revelations, memories, and emotions, evokes a variety of sentiments in the reader and provokes a complex response.

Συνέχεια

In Ritsos’ Moonlight Sonata what sentiments does the woman’s confession provoke/inspire to you and how these compare to the ones felt by the young man who remains silent throughout her long monologue.

Hyperion or the hermit in Greece

Concept, dramaturgy and performance by Dimitra Kreps

Συνέχεια

Hyperion or the hermit in Greece

ἐξ ἐρίων δὴ καὶ κλωστήρων καὶ ἀτράκτων

This essay examines that metaphor in the context of the political and war situation at the time Lysistrata was first performed. It considers traditional gender roles in the fifth-century Greek polis and Lysistrata’s inversion of those roles in her weaving analogy. Aristophanes’ comedic purpose in the weaving speech, in Lysistrata as a whole, and more generally across his corpus is examined. In addition, some observations are made about the sound pattern of Lysistrata’s speech and, in a personal argument, a speculative suggestion is advanced that the audience might have associated her cadences with the familiar rhythms of a domestic weaving loom.

Συνέχεια

ἐξ ἐρίων δὴ καὶ κλωστήρων καὶ ἀτράκτων

«Examine how homoerotic love is expressed in Cavafy’s erotic poetry» By Yousuf Danawi, Reading University

This essay aims to examine the manner in which homoerotic love is expressed in Constantine Peter Cavafy’s erotic poetry.Initially, it will provide a brief introduction entailing contextual information. Subsequently, this essay will bestow an intricate analysis of his erotic poems, with a particular focus on elucidating recurrent themes pertaining tohomoerotic love. The analysis will explore both the formal and thematic constituents of Cavafy’s erotic poetry, accompanied by a pervading extraction of deeper meaning.This examination will be enhanced utilising relevant secondary literature. The primary source that consists of the poems to be discussed in this essay derives from a digital anthology that comprises Cavafy’s ‘Recognised’, ‘Denounced’, and ‘Hidden’ poems

Συνέχεια

«Examine how homoerotic love is expressed in Cavafy’s erotic poetry» By Yousuf Danawi, Reading University

Theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood, flashbacks are some of Cavafy’s recurring ‘tropes’. Discuss.

Within the vast poetry collection of Constantine Cavafy, arguably, a pattern of recurring tropes emerges, offering the readers an in depth understanding of what defines his artistry. The poems that I have chosen for this essay being Young Men of Sidon, Alexandrian Kings and Kaisarion, from his book The Collected poems. One might say that they serve as an example of Cavafy’s gravitation towards an array of literary devices such as theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood and flashbacks, one might say that they create a narrative that extends beyond the individual poems, inviting us to explore the timeless themes captured by Cavafy.

Συνέχεια

Theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood, flashbacks are some of Cavafy’s recurring ‘tropes’. Discuss.

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

My Mother's Sin and Other Stories A series of lectures on Modern Greek literature taught by Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps This is a first class essay of one of my students, Jenny Wight, who took my course this year writing beautifully on the effects of loss in Cavafy's poetry.

Συνέχεια

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

How does Seferis’ mythical method interact with Greece’s lasting socio-political issues?

Seferis uses the mythical method in his poetry to allude to and comment upon social and political issues in Greece in his lifetime. Before discussing his poetry, it is important to define what is meant by Seferis’ mythical method. This method can be described as allusive, as although Seferis does make direct references to myth he does so in inventive ways, for example by using narrative space, symbols and characters to evoke Greek myths.

Συνέχεια

How does Seferis’ mythical method interact with Greece’s lasting socio-political issues?

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

My Mother's Sin and Other Stories A series of lectures on Modern Greek literature taught by Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps This is a first class essay of one of my students, Jenny Wight, who took my course this year writing beautifully on the effects of loss in Cavafy's poetry.

Συνέχεια

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy
Υποβλήθηκε από joanna την Παρ, 2007-05-25 12:47.

Η «Ρουσία» του Καζαντζάκη

Από το 'Έθνος' για την εκδήλωση για τον Ν. Καζαντζάκη που έγινε πρόσφατα στη Μόσχα

25 Μαΐου 2007

ΑΠΟΣΤΟΛΗ: ΔΗΜΗΤΡΑ ΡΟΥΜΠΟΥΛΑ
dirouboula@pegasus.gr

Προφητεία ή ουτοπικό όραμα; Ο όρος «μετακομμουνισμός» πρωτοδιατυπώθηκε το 1927 από τον Νίκο Καζαντζάκη σε ένα 90σέλιδο κείμενο-ερμηνεία της «Ασκητικής». Εδώ ο Κρητικός, έχοντας γνωρίσει τη Ρουσία, όπως την έλεγε, από τέσσερα πολύμηνα ταξίδια του μεταξύ 1919 και 1929, και συνεπαρμένος από το νέο που γεννιέται στη χώρα του Τολστόι, στον οποίο ήθελε να μοιάσει («θέλω να γίνω σαν τον Τολστόι», έλεγε), ανέπτυξε το δικό του όραμα. Πιστεύοντας στη θνητότητα των πολιτισμών, ερμήνευε τον κομμουνισμό σαν την καταστροφή του δυτικού πολιτισμού και τον μετακομμουνισμό σαν το στάδιο της νέας κοινωνίας.

Η μετακομμουνιστική Μόσχα, όχι όπως την εννοούσε όμως εκείνος, συμμετέχει στον εορτασμό για τα 50 χρόνια από τον θάνατό του με το Συνέδριο «Καζαντζάκης και Ρωσία», το οποίο διοργάνωσαν το νεοϊδρυθέν Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού, το Τμήμα Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου «Λομονόσοφ» και η Διεθνής Εταιρεία Φίλων Ν. Καζαντζάκη - η εκπρόσωπός του Αθηνά Βουγιούκα ανέπτυξε το «κομμουνιστικό πιστεύω» του συγγραφέα. Στόχος η αναθέρμανση του ενδιαφέροντος για το πιο γνωστό λογοτεχνικό όνομα της Ελλάδας, μαζί με τον Καβάφη, στο εξωτερικό, περιλαμβανομένης και της Ρωσίας. Ο Καζαντζάκης ανέπτυξε μια ερωτική σχέση με τη χώρα και αυτή τον αντάμειψε με τη μετάφραση των σημαντικότερων έργων του. «Είναι από τους λίγους Ελληνες πεζογράφους που το έργο του είναι αγαπητό. Κι αυτό φαίνεται από τις πολλές εκδόσεις», ανέφερε οι φοιτήτρια Βλάντα Σούπικοβα.

Η «σοβιετική περίοδος» του Καζαντζάκη (τα τέσσερα ταξίδια) συνέβαλε στην πνευματική και συγγραφική εξέλιξή του. Πίστεψε στην επανάσταση κι έχασε μετά την πίστη του στην ΕΣΣΔ, βλέποντας τη γραφειοκρατία και την προσωπολατρία του Στάλιν, όπως τα ανέπτυξε ο Αλεξέι Σοκολιούκ, καθηγητής ελληνικής γλώσσας στο Πατριαρχείο Μόσχας.

Τις εντυπώσεις του για τη Ρωσία περιέγραψε, στα γαλλικά, στη δεκαετία του 30, στο ελάχιστα γνωστό «Τόντα-Ράμπα» (μεταφράστηκε το 1956 από τον Γ. Μαγκλή). Αυτό το έργο, «ταξιδιωτικό, κοινωνικό, εν μέρει αστυνομικό, χωρίς εξέλιξη ηρώων» είναι μεταβατικό και, κατά τον Ελληνα φιλόλογο στη Φιλολογική Σχολή του Λομονόσοφ Μιχάλη Πάτση, σηματοδοτεί τη στροφή του στο μυθιστόρημα στη δεκαετία του 40.

Τα πρακτικά του ενδιαφέροντος συνεδρίου θα εκδοθούν, μας είπε η Δώρα Γιαννίτση, διευθύντρια του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού, το οποίο θέτει φιλόδοξους στόχους διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού στη Ρωσία.

© 2012 Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας - Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα