Πρόσφατα άρθρα

ἐξ ἐρίων δὴ καὶ κλωστήρων καὶ ἀτράκτων

This essay examines that metaphor in the context of the political and war situation at the time Lysistrata was first performed. It considers traditional gender roles in the fifth-century Greek polis and Lysistrata’s inversion of those roles in her weaving analogy. Aristophanes’ comedic purpose in the weaving speech, in Lysistrata as a whole, and more generally across his corpus is examined. In addition, some observations are made about the sound pattern of Lysistrata’s speech and, in a personal argument, a speculative suggestion is advanced that the audience might have associated her cadences with the familiar rhythms of a domestic weaving loom.

Συνέχεια

ἐξ ἐρίων δὴ καὶ κλωστήρων καὶ ἀτράκτων

«Examine how homoerotic love is expressed in Cavafy’s erotic poetry» By Yousuf Danawi, Reading University

This essay aims to examine the manner in which homoerotic love is expressed in Constantine Peter Cavafy’s erotic poetry.Initially, it will provide a brief introduction entailing contextual information. Subsequently, this essay will bestow an intricate analysis of his erotic poems, with a particular focus on elucidating recurrent themes pertaining tohomoerotic love. The analysis will explore both the formal and thematic constituents of Cavafy’s erotic poetry, accompanied by a pervading extraction of deeper meaning.This examination will be enhanced utilising relevant secondary literature. The primary source that consists of the poems to be discussed in this essay derives from a digital anthology that comprises Cavafy’s ‘Recognised’, ‘Denounced’, and ‘Hidden’ poems

Συνέχεια

«Examine how homoerotic love is expressed in Cavafy’s erotic poetry» By Yousuf Danawi, Reading University

The form of Dramatic Monologue as perfected by Ritsos’ poetry.

Yannis Ritsos is widely regarded as one of the most significant figures in contemporary Greek poetry. He managed to revolutionise the idea of a dramatic monologue and create not just beautiful poetry, but also a multifaceted art form that has depth on psychological, social, and philosophical levels throughout all of his publications. The dramatic monologue form was popularised by Victorian poets such as Robert Browning, but Ritsos revitalised it and many poets to this day still use his style as inspiration. His ability to construct identities and characters that the reader can genuinely sense and almost experience is skilful.

Συνέχεια

The form of Dramatic Monologue as perfected by Ritsos’ poetry.

Hyperion or the hermit in Greece

Concept, dramaturgy and performance by Dimitra Kreps

Συνέχεια

Hyperion or the hermit in Greece

How does Seferis’ mythical method interact with Greece’s lasting socio-political issues?

Seferis uses the mythical method in his poetry to allude to and comment upon social and political issues in Greece in his lifetime. Before discussing his poetry, it is important to define what is meant by Seferis’ mythical method. This method can be described as allusive, as although Seferis does make direct references to myth he does so in inventive ways, for example by using narrative space, symbols and characters to evoke Greek myths.

Συνέχεια

How does Seferis’ mythical method interact with Greece’s lasting socio-political issues?

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

My Mother's Sin and Other Stories A series of lectures on Modern Greek literature taught by Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps This is a first class essay of one of my students, Jenny Wight, who took my course this year writing beautifully on the effects of loss in Cavafy's poetry.

Συνέχεια

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

My Mother's Sin and Other Stories A series of lectures on Modern Greek literature taught by Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps This is a first class essay of one of my students, Jenny Wight, who took my course this year writing beautifully on the effects of loss in Cavafy's poetry.

Συνέχεια

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

Theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood, flashbacks are some of Cavafy’s recurring ‘tropes’. Discuss.

Within the vast poetry collection of Constantine Cavafy, arguably, a pattern of recurring tropes emerges, offering the readers an in depth understanding of what defines his artistry. The poems that I have chosen for this essay being Young Men of Sidon, Alexandrian Kings and Kaisarion, from his book The Collected poems. One might say that they serve as an example of Cavafy’s gravitation towards an array of literary devices such as theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood and flashbacks, one might say that they create a narrative that extends beyond the individual poems, inviting us to explore the timeless themes captured by Cavafy.

Συνέχεια

Theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood, flashbacks are some of Cavafy’s recurring ‘tropes’. Discuss.

Poetics and Histories: To What Extent Did C. P. Cavafy Alter Historical Narratives, and for What Artistic Purposes?

stuident Name: Joseph Watson Module Lecturer: Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps Date of Submission: 11/01/2016

Συνέχεια

Poetics and Histories: To What Extent Did C. P. Cavafy Alter Historical Narratives, and for What Artistic Purposes?

In Ritsos’ Moonlight Sonata what sentiments does the woman’s confession provoke/inspire to you and how these compare to the ones felt by the young man who remains silent throughout her long monologue.

Yannis Ritsos' "Moonlight Sonata" is a poignant and emotionally charged poem that presents a deeply intimate monologue of a woman speaking to a silent young man. The setting is night, with the moonlight casting a dreamlike atmosphere over the scene. The woman's confession, filled with personal revelations, memories, and emotions, evokes a variety of sentiments in the reader and provokes a complex response.

Συνέχεια

In Ritsos’ Moonlight Sonata what sentiments does the woman’s confession provoke/inspire to you and how these compare to the ones felt by the young man who remains silent throughout her long monologue.
Υποβλήθηκε από joanna την Παρ, 2003-06-06 08:14.

Μια άλλη νύχτα: Μήδεια

Κυριακή Φραντζή
UNSW,Αυστραλία

Η αυστραλιανή ανεξάρτητη θεατρική παραγωγή, ίσως επειδή βρίσκεται μακριά από το βαρύ ίσκιο της ευρωπαϊκής παράδοσης, δίνει κατά καιρούς λαμπρά δείγματα δημιουργικής ανάπλασης κλασσικών έργων και μύθων. Δε διστάζει π.χ. να τρυπώσει πίσω από τις κουίντες του Οθέλλου του Σαίξπηρ και, αντί για την ασθματική δολοφονημένη στο τέλος ηρωίδα του, να παρουσιάσει μια επίσης ευαίσθητη Δεισδαιμόνα που ασφυκτιά, ονειρεύεται να γνωρίσει τον κόσμο,έχει διάφορους κρυφούς εραστές (όπως και ο Οθέλλος άλλωστε), και τη νύχτα του φόνου βρίσκει καταφύγιο -αντί για την αγκαλιά του συζύγου της- στη γυναίκα του Ιάγου που της χτενίζει ατέλειωτα ως το πρωί τα μαλλιά.

6 Ιουνίου 2003

Η παράσταση ωστόσο για την οποία θέλω να μιλήσω είναι παράσταση θεάτρου και ταυτόχρονα όπερας, έχει τον τίτλο Μια άλλη νύχτα:Μήδεια και βασίζεται σε τρία αντικρουόμενα κείμενα σχετικά με το μύθο της Μήδειας:
• τα θεατρικά κείμενα του Γερμανού Heiner Műller: Ακτή της αποσύνθεσης, Μήδεια: Υλικό και τοπίο με Αργοναύτες (1983)
• το θεατρικό έργο του Αμερικανού Edward Albee: Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; (1962) και
• τη γαλλική σόλο καντάτα του Louis Nicholas Clerambault: Μήδεια (αρχές 18ου αι).
Διαβάζω στο πρόγραμμα: «Δεν υπάρχει μόνο μια Μήδεια. Ο μυθικός Ιάσονας του Οβίδιου...δολοφονεί τους πολίτες και τους άρχοντες της Κολχίδας και παίρνει σαν τρόπαιο την πριγκίπισσά τους, την όμορφη Μήδεια. Παραδόξως ερωτεύονται, κάνουν παιδιά και εγκαθίστανται σε μια ξένη ακτή όπου οι ντόπιοι τους αντιμετωπίζουν σα μετανάστες...
...Ο Heiner Műller περιγράφει το μύθο του Ιάσονα σαν το πρωιμότερο δείγμα αποικιοκρατίας στον ελληνικό μύθο. «Το τέλος (εν. του μύθου) σηματοδοτεί το κατώφλι όπου ο μύθος μετατρέπεται σε ιστορία. Ο Ιάσονας τελικά συνθλίβεται από την Αργώ του. Η Ευρωπαική ιστορία άρχισε με έναν αποικισμό. Το γεγονός ότι το όχημα της αποικιοκρατίας σκοτώνει τον άποικο, προφητεύει και την κατάληξή της. Αυτή την απειλή του τέλους αντιμετωπίζουμε...».
Η καντάτα του Kλεραμπώ «διαβάζει» την ιστορία της Μήδειας σαν μια περίπλοκη ψυχολογικά «τραγωδία εκδίκησης». Έχοντας συνείδηση των εκλεπτυσμένων ηθών της εποχής του ο ανώνυμος στιχουργός της καντάτας βάζει τον αέρα-Μήδεια, μέσα από αλλεπάλληλες εκφράσεις συναισθημάτων αγάπης και μίσους για τον Ιάσονα, να καλεί τις Ερινύες να καταστρέψουν συθέμελα το παλάτι του και μαζί την ερωτική της αντίζηλο.Και τελειώνει την ιστορία προτού η Μήδεια σκοτώσει τα παιδιά..

Το έργο σκηνικά παίζεται σε δύο επίπεδα. Στο βάθος και πίσω σκηνή όπερας, ορχήστρα και η καντάτα του Κλεραμπώ που παριστάνει -κατά την παράδοση του μουσικού θεάτρoυ μπαρόκ- και τραγουδά στα γαλλικά ένα Ινδονήσιος με θηλυκό όνομα. Μπροστά εκτυλίσσεται σε κανονική σκηνή θεάτρου ο άγονος αγώνας αγάπης, προδοσίας και εκδίκησης ενός οποιουδήποτε ζευγαριού μέσης ηλικίας. Οι διάλογοι της Μήδειας και του Ιάσονα συνομιλούν και διαπλέκονται με τους διαλόγους της Μάρθας και του Τζωρτζ (από το έργο του Aλμπυ), που ερμηνεύονται από το ίδιο ζευγάρι ηθοποιών. Τα παιδιά των πρώτων, ο φανταστικός γιος των δεύτερων, θυσιάζονται συμβολικά και πραγματικά σ΄αυτό το άγριο ανταγωνιστικό παιγνίδι.Ο τραγουδιστής της καντάτας-Μήδεια κατεβαίνει και φλερτάρει με τη Μάρθα-Μήδεια. Ο Ιάσονας-Τζωρτζ αποπέμπει τον τραγουδιστή της καντάτας-Μήδεια. Το έργο τελειώνει αμφίβολα με τους πρωταγωνιστές να πηγαίνουν αποκαμωμένοι για ύπνο.

«Η σχέση της Μήδειας και του Ιάσονα» γράφει ο σκηνοθέτης στο πρόγραμμα «είναι κλασσικό παράδειγμα μακρόχρονιας δυσλειτουργικής σχέσης, της οποίας ο μύθος δίνει μόνο την αρχή και το αιματηρό τέλος. Αυτό το κενό αναλαμβάνει να αναπληρώσει στην παράσταση το έργο του Aλμπυ...Τι παρουσιάζουμε; Οβίδιο; Ευριπίδη; Μύλλερ; Κλεραμπώ; Aλμπυ; Σε διαφορετικό χρόνο και τόπο, είναι όλες βαθειές αναγνώσεις αυτού του μύθου»
Μια εξαιρετική παράσταση.

Τενόρος ο Peretta Anggerek. Ανέβηκε στο Σύδνευ το Μάιο του 2003 από το Opera Project Inc. και το θεατροχώρο Performance Space από τον μαθητή του Suzuki Nigel Kellaway και πρωταγωνιστές τον ίδιο και τη Regina Heilmαnn.

© 2012 Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας - Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα