sissiatha writes, "
Σίσσυ Αθανασοπούλου
Είναι ωραία η αίσθηση να περνάς από την κεντρική οδό Μετζοκανόνε της Νάπολης, όπου βρίσκονται και οι περισσότερες πανεπιστημιακές σχολές, και να αντικρύζεις τη βιτρίνα του ιταλικού βιβλιοπωλείου γεμάτη από ελληνικά βιβλία, σε γλώσσα ελληνική ή στην ιταλική τους μετάφραση...
"

13 Μαρτίου 2007

Ο ιταλοελληνικός σύλλογος "ex alunni di Rodi" οργάνωσε εκστρατεία για την προώθηση της ελληνικής λογοτεχνίας κι επειδή δεν υπάρχει βιβλίο νεότερης και σύγχρονης ελληνικής ιστορίας στα ιταλικά(εκτός από την ιταλική μετάφραση του βιβλίου του Clogg) προσπάθησε να συνδυάσει και τα δύο, επιλέγοντας βιβλία που έχουν σχέση με την ιστορία της Ελλάδας από το 1821 μέχρι σήμερα. Στη διάρκεια αυτής της εκστρατείας διανεμήθηκε δίγλωσσος κατάλογος, του οποίου στέλνω την ελληνική εκδοχή, παρακαλώντας τους συναδέλφους να τον συμπληρώσουν με τις δικές τους ιδέες.
Πάντα στα πλαίσια της ενημέρωσης του ιταλικού κοινού για το σύγχρονο πρόσωπο της Ελλάδας, οργανώθηκε, στις 8 του Μάρτη εκδήλωση- συζήτηση με θέμα "Διαπολιτισμικές σχέσεις στην εποχή της παγκοσμιοποίησης", κεντρικός ομιλητής ο δημοσιογράφος κ. Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελάκης, συντάκτης του περιοδικού της ελληνικής πρεσβείας στη Ρώμη "Foroellenico" κι ανταποκριτής ελληνικού ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού σταθμού.

Η λογοτεχνία διηγείται την ιστορία
La storia greca raccontata dalla letteratura

Κατάλογος βιβλίων και συγγραφέων

Νάπολη, Φεβρουάριος - Μάρτιος 2007

1. Αλεξάνδρου Άρης, (ψευδ.του Αριστοτέλη Βασιλειάδη) Λένινγκραντ 1921 – Παρίσι 1978. Ο πατέρας του ήταν Έλληνας και η μητέρα του Ρωσίδα, μεταφέρεται με την οικογένειά του στην Αθήνα το 1930, όπου ολοκληρώνει τις σπουδές του. Στην περίοδο της Κατοχής έλαβε μέρος στην Αντίσταση και για μια περίοδο γράφτηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Μεταξύ του1948 και του 1958 εξορίστηκε σε διάφορα μέρη, σε στρατόπεδα πολιτικών εξορίστων. Ποιητής, μυθιστοριογράφος, μεταφραστής, δημοσίευσε το αριστούργημά του "το κιβώτιο" του (ιταλ. Έκδοση με τίτλο L'interrogatorio), το 1974.

Το κιβώτιο, L’interrogatorio. Μέσα στη γενική σύγχυση που ακολούθησε τον εμφύλιο (1946-1949), ένας αντάρτης, κλεισμένος στην απομόνωση, στέλνει την γραπτή αναφορά του σε έναν αόρατο δικαστή- καθοδηγητή. Το “φταίξιμό” του είναι ότι υπήρξε ο μοναδικός που επιβίωσε από την ομάδα του. Η περίεργη ανάκριση την οποία υφίσταται βοηθά τον ήρωα στην ανασύσταση των φάσεων όλης της επιχείρησης στην οποία συμμετείχε. Το κιβώτιο είναι μια καφκική οδύσσεια, στην οποία η ουτοπία δίνει τη θέση της στην απογοήτευση, τα όνειρα και τα ιδανικά στην απελπισία.

2. Βασίλης Βασιλικός, γεννήθηκε στη Θάσο, το 1934, κι έζησε στην Καβάλα στα βόρεια της Ελλάδας. Αφού πέρασε τα χρόνια της νιότης του στη Θεσσαλονίκη, μεταφέρθηκε για λίγο χρονικό διάστημα στην Αμερική για να εγκατασταθεί οριστικά στην Αθήνα. Αυτοεξορίστηκε στην Γαλλία και στην Ιταλία. Παραγωγικός συγγραφέας, είδε μεταφρασμένα αρκετά έργα του και στα ιταλικά.

Ζ, φανταστικό ντοκιμαντέρ ενός εγκλήματος: Στις 22 Μαΐου του 1963, ο βουλευτής της αριστεράς, Γρηγόριος Λαμπράκης, δολοφονείται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης από έναν δεξιό εξτρεμιστή, σε μια επιχείρηση με τη συνενοχή και τη συγκάλυψη των παρακρατικών τμημάτων του στρατού. Ο Βασίλης Βασιλικός άλλαξε τα πραγματικά ονόματα των πρωταγωνιστών για να αποφύγει τη σίγουρη σύλληψη. Με το Ζ, ζει, είναι παρούσα σε όλη την εξέλιξη του μύθου η φιγούρα του νεκρού. Το βιβλίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες κι έγινε κινηματογραφική ταινία από τον Κώστα Γαβρά.

3. Βενέζης Ηλίας, γεννήθηκε το 1904 στο Αϊβαλί της Μ. Ασίας, πέθανε το 1973 στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια του ελληνοτουρκικού πολέμου αιχμαλωτίστηκε και στάλθηκε στα «αμελέ ταμπουρού»,στα καταναγκαστικά έργα. Ήταν από τους λίγους που σώθηκαν από τους τρεις χιλιάδες αιχμαλώτους. Εμφανίζεται στα γράμματα με το διήγημα ο θάνατος το 1927. Αφού έζησε κάποια χρόνια στη Μυτιλήνη μετακομίζει στην Αθήνα το’32 και εργάζεται ως τραπεζικός υπάλληλος. Το 1939 δημοσιεύεται η γαλήνη, το 1943 η Αιολική γη. Το 1957 εκλέγεται στην Ακαδημία Αθηνών. Τα βιβλία του, που μεταφράζονται μετά τον πόλεμο σε πολλές ξένες γλώσσες, αναδεικνύουν σε διεθνές επίπεδο τη νεοελληνική λογοτεχνία.

To νούμερο 31328:Είναι το νούμερο που είχε ο συγγραφέας στο στρατόπεδο αιχμαλώτων, όπου βρέθηκε σε ηλικία 18 χρονών. Δημοσιεύτηκε αρχικά σε συνέχειες στην εφημερίδα Καμπάνα της Μυτιλήνης που εξέδιδε ο Μυριβήλης. Το 1931 εκδίδεται με τη μορφή βιβλίου και τον καθιερώνει ως συγγραφέα.
Αιολική Γη:Είναι η διήγηση της παιδικής του ηλικίας, στα μικρασιατικά παράλια. Είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα βιβλία του, όπου κυριαρχεί η αίσθηση του θανάτου. Στην ατμόσφαιρα αυτού του βιβλίου κυριαρχούν οι περιγραφές της συναρπαστικής καθημερινότητας των χωρικών, των ανταρτών, των λαθρομεταναστών, σε πλήρη αντίθεση με τη τραγωδία που πλησίαζε. Το βιβλίο αυτό είναι από πιο σημαντικά της νεοελληνικής λογοτεχνίας.

4. Ρέα Γαλανάκη, από τις πιο γνωστές συγγραφείς της σύγχρονης Ελλάδας. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1947. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στην Αθήνα κατά την περίοδο της δικτατορίας και οι πρώτες δημοσιεύσεις της έγιναν σε περιοδικά στρεφόμενα εναντίον του καθεστώτος. Ζει στην Πάτρα. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Η Γαλανάκη εμπνέεται από δευτεραγωνιστές της ιστορίας, από ξεχασμένες προσωπικότητες τις οποίες ανασύρει στην επιφάνεια. Το 1999 έλαβε το Εθνικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο της Ελένη ή ο κανένας.

Ελένη ή ο κανένας, Elena Nessuno: Στα νιάτα της η Σπετσιώτισσα Ελένη Μπούκουρα ντύθηκε άντρας για να μπορέσει να σπουδάσει ζωγραφική στην Ιταλία, παντρεύτηκε τον ζωγράφο Σαβέριο Αλταμούρα, γέννησε τα παιδιά της (ανάμεσά τους και το θαλασσογράφο Ιωάννη Αλταμούρα), επέστρεψε εγκαταλειμμένη από τον άντρα της στην Αθήνα και εργάστηκε ως ζωγράφος. Στα γεράματά της έζησε δυο δεκαετίες μόνη και έγκλειστη στο παραθαλάσσιο σπίτι των Σπετσών, παροπλισμένη πια ζωγράφος και χαροκαμένη μάνα, τριγυρισμένη από ψιθύρους για άσκηση μαγείας και για τρέλα. Δραματική, προκλητική, με πολλές ανατροπές και αντιφάσεις κύλησε η ζωή της πρώτης Ελληνίδας ζωγράφου, για την οποία δεν διαθέτουμε ακόμη όλα τα κλειδιά.

5. Γιαννακοπούλου Ντόρα, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μυτιλήνη. Σπούδασε θέατρο στην Αθήνα. Άρχισε μια παράλληλη καριέρα στο θέατρο, στο τραγούδι, στον κινηματογράφο και στις πρώτες μπουάτ στην Πλάκα. Στην διάρκεια της χούντας φεύγει στο εξωτερικό όπου κάνει τουρνέ στις χώρες της Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης. Μετά την μεταπολίτευση σταματά σχεδόν αμέσως το θέατρο και το τραγούδι. Τα δύο πρώτα της μυθιστορήματα Η Πρόβα του νυφικού και Ο μεγάλος θυμός έγιναν σειρές για την τηλεόραση σε σκηνοθεσία Κώστα Κουτσομύτη.

Πρόβα νυφικού:Η ιστορία μιας ελληνικής γειτονιάς στη δεκαετία του ’50. Ο εμφύλιος έχει σφραγίσει τη ζωή της κοινωνίας, καθώς λειτουργούν οι εξορίες οι φυλακές για τους ηττημένους της αριστεράς και η αστυνομική παρακολούθηση όσων κυκλοφορούν «ελεύθεροι». Η συγγραφέας ρίχνει μια ανθρώπινη ματιά και στην πλευρά των «νικητών» και τα δικά τους προβλήματα.

6. Δέλτα Πηνελόπη, γεννήθηκε το 1874 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και μοίρασε τη ζωή της μεταξύ Αλεξάνδρειας κι Αθήνας, όπου κι εγκαταστάθηκε τελικά με την οικογένειά της, όταν ο πατέρας της, Εμμανουήλ Μπενάκης, εκλέχτηκε δήμαρχος Αθηνών το 1916. Τα έργα της είναι εμπνευσμένα από την ελληνική ιστορία (βυζαντινή και σύγχρονη). Αυτοκτονεί στην Αθήνα στις 27- 4-1941, ενώ τα γερμανικά στρατεύματα έμπαιναν στην πόλη.

Στα μυστικά του βάλτου: Η ιστορία εκτυλίσσεται, γύρω από τη λίμνη των Γιαννιτσών, στη Μακεδονία, στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, στην περίοδο 1904-08 και πριν από την αποχώρηση των Τούρκων (1912) από την περιοχή αυτή των Βαλκανίων. Το υλικό της συγγραφέως βασίζεται σε συνεντεύξεις Μακεδονομάχων, των αντάρτικων δηλαδή σωμάτων που είχαν σχηματισθεί από εθελοντές όλης της Ελλάδας και ανταγωνίζονταν με τα αντίστοιχα σώματα βούλγαρων κομιτατζήδων για την ενσωμάτωση στα αντίστοιχα εθνικά κράτη, τμημάτων της περιοχής της Μακεδονίας. Το βιβλίο αυτό είναι από τα πρώτα που μιλούν για την περίοδο αυτή της ελληνικής ιστορίας, που παρέμενε άγνωστη για πολλά χρόνια.

7. Δούκας Στρατής, γεννήθηκε στην Μικρασιατική ακτή το 1895 και πέθανε στην Αθήνα το 1983. Γράφτηκε στη νομική σχολή το 1912, διέκοψε όμως τις σπουδές του για να ακολουθήσει τη μοίρα της Ελλάδας, ζώντας σε πρώτο πρόσωπο τους εθνικούς αγώνες στο μακεδονικό (1913) κι αργότερα στο μικρασιατικό μέτωπο(1919-1922).

Η ιστορία ενός αιχμαλώτου: βασίζεται στις ιστορικές καταγραφές που πραγματοποίησε περιοδεύοντας την μακεδονική ύπαιθρο όταν έζησε για μια περίοδο της ζωής του στη Θεσσαλονίκη(1924). Πρόκειται για την ιστορία δύο τουρκόφωνων Ελλήνων που δραπετεύουν από την τουρκική αιχμαλωσία, στη διάρκεια της μικρασιατικής εκστρατείας(1919/1922). Ο ήρωας-αφηγητής αναγκάζεται να υποδυθεί τον τούρκο για να επιβιώσει.

8. Ζέη Άλκη, Αθήνα 1925. Παρουσιάστηκε το 1944 με μερικά διηγήματα σε ένα φοιτητικό περιοδικό. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Έζησε από το 1954 έως το 1964 στη Σοβιετική Ένωση, όπου φοίτησε το Ινστιτούτο Κινηματογραφίας της Μόσχας. Στη διάρκεια της δικτατορίας κατέφυγε στο Παρίσι. Μετέφρασε από τα ρωσικά και τα ιταλικά. Συγγραφέας κυρίως βιβλίων για παιδιά και νέους. Στην Ιταλία μεταφράστηκαν το καπλάνι της βιτρίνας, ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου, Αρβυλάκια και γόβες και κυκλοφορούν στα ιταλικά με τους τίτλους: La tigre in vetrina, Storia di Petros, Scarponcini e decollete in Rose di Grecia.

Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα, La fidanzata di Achille: Η Ελένη, η ηρωίδα του μυθιστορήματος, φτάνει μέχρι τα πέρατα της γης για να συναντήσει τον αρραβωνιαστικό της. Μόνο που οι σύγχρονοι ήρωες δεν τα βάζουν με δράκους κι άπαρτα κάστρα, αλλά έχουν να αντιμετωπίσουν τις παγίδες της Ιστορίας. Η πλοκή του μυθιστορήματος συνδυάζει την προσωπική με την περιπέτεια της κοινωνίας. Απλοί άνθρωποι γίνονται άθελά τους πρωταγωνιστές ή κομπάρσοι της ιστορίας: Αντίσταση, εμφύλιος πόλεμος, καταδιώξεις. Μεγάλα όνειρα και διαψεύσεις, το ναυάγιο των ψευδαισθήσεων, στην Ελλάδα στον κόσμο. Μεταφράστηκε στα ιταλικά από τη Lucia Marcheselli- Loukas με τίτλο: La fidanzata di Achille.

9. Θέμελης Νίκος, Αθήνα 1947. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία όπου ειδικεύτηκε στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Ζει κι εργάζεται στην Αθήνα. Η αναζήτηση (1998), που εκδόθηκε στα ιταλικά με τον τίτλο La ricerca, είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.

Η αναζήτηση, La ricerca. Μια και μοναδική ζωή, έξι διαφορετικές οπτικές, έξι διαφορετικές διηγήσεις. Από την Ήπειρο στη Λέσβο και στη Σμύρνη, που στα τέλη του 1800 ήταν γνωστή ως το “Παρίσι της Ανατολής”, κι από κει στην Αθήνα. Η παραβολή της ζωής του Νικόλα όπως τη διηγούνται, εκτός από τον ίδιο, άλλοι πέντε αφηγητές, σε μια προσπάθεια να ανασυσταθεί μια ζωή που σημαδεύτηκε από ένα φοβερό μυστικό και τη ντροπή. Η αφήγηση του Νικόλα δεν έχει χρόνο, ο χρόνος αυτού του κόσμου ορίζεται από τις θρησκευτικές γιορτές, από τις ώρες παραμονής στο χαμάμ. Ο κόσμος αυτός κινδυνεύει να παρασυρθεί από την έκρηξη της Ιστορίας.

10. Ιορδανίδου Μαρία, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1897 και πέθανε στην Αθήνα το1989. Μεγάλο μέρος της ζωής της το έζησε στο Πειραιά. Το καλοκαίρι του ’14 την κάλεσαν να περάσει το καλοκαίρι της στη Ρωσία, στο σπίτι ενός θείου, στο μεταξύ ξεσπά ο ρωσοτουρκικός πόλεμος και την καθηλώνει εκεί για πέντε χρόνια. Στη Ρωσία τελειώνει το ρωσικό λύκειο. Αργότερα μεταφέρεται από την Κωσταντινούπολη στην Αλεξάνδρεια και μετά στην Αθήνα μαζί με το σύζυγό της. Το τέλος του πολέμου βρίσκει την οικογένεια σε διάλυση. Οι 3 γλώσσες που μιλούσε την βοήθησαν να δουλέψει μέχρι την ηλικία των εξήντα.

Λωξάντρα: Δεν είναι μια απλή βιογραφία, ούτε ένα απλό μυθιστόρημα. Σ’ αυτό το έργο οι πραγματικοί και οι φανταστικοί ήρωες γίνονται ένα για να αναπλάσουν την εικόνα την εικόνα της Κωνσταντινούπολης και του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου. Η Λωξάντρα είναι η γιαγιά της συγγραφέως, μέσα από την ιστορία της οποίας ξαναζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή.

11. Καζαντζάκης Νίκος, γεννήθηκε το 1883 στο Ηράκλειο και πέθανε το1957 στη διάρκεια ενός ταξιδιού στο εξωτερικό. Πήρε πτυχίο Νομικής το 1906 και στη συνέχεια ταξίδευσε στο Παρίσι όπου έζησε για δυο χρόνια παρακολουθώντας μαθήματα Φιλοσοφίας. Ταξίδευσε σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και στην Ιταλία, και τις εμπειρίες του από τα ταξίδια κατέγραψε σε ταξιδιωτικά βιβλία. Μετέφρασε την Οδύσσεια και τη Θεία Κωμωδία. Από τα πιο γνωστά του έργα Ο βίος κι η πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά κι ο τελευταίος πειρασμός. Είναι από τους περισσότερο μεταφρασμένους Έλληνες συγγραφείς.

Αδελφοφάδες: Δημοσιεύτηκε το 1963 κι αναφέρεται στον εμφύλιο πόλεμο. Βασικός πρωταγωνιστής ο παπα-Γιάνναρος, ένα είδος ρασοφόρου επαναστάτη που τολμά να κρίνει την εκκλησία. Αναρωτιέται ο παπα-Γιάνναρος αν γυρνούσε ο Χριστός με ποιους θα πήγαινε, με τους μαύρους ή τους κόκκινους; Ή θα έμπαινε στη μέση φωνάζοντας: Αδέρφια, αδερφωθείτε.

12. Καλλιγάς Παύλος, γεννήθηκε το 1814, έζησε για λίγο καιρό στη Τεργέστη, στη Γενεύη, στο Βερολίνο, στο Μόναχο όπου σπούδασε Νομική. Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα, έγινε καθηγητής στη Νομική, εξελίχτηκε στην ιεραρχία του δικαστικού σώματος και τελικά έλαβε τη θέση του Διευθυντή της Εθνικής Τράπεζας το 1890. Κατόρθωσε να συνδυάσει την επαγγελματική και πολιτική δραστηριότητα με τη συγγραφή δοκιμίων ιστορικών, φιλοσοφικών και πολιτικών.

Θάνος Βλέκας: Το βιβλίο κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στην ελληνική λογοτεχνία για το λόγο ότι βασίζεται στην πραγματικότητα του τόπου διατηρώντας παράλληλα μια διεισδυτική κριτική ματιά. Το μυθιστόρημα αυτό αποτελεί μια αξιόλογη έρευνα σχετικά με τη κοινωνική συμπεριφορά, τα ήθη κι έθιμα των Ελλήνων αμέσως μετά την απελευθέρωσή τους, κατά την πρώτη δεκαετία του ελληνικού βασιλείου (από το 1832 κι εξής).

13. Καραγάτσης Μ.,1908-1960: ψευδώνυμο του Δημήτρη Ροδόπουλου. Είναι από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους “της γενιάς του30”. Αποτελούσε μέρος του κύκλου των: Ελύτη, Τερζάκη, Θεοτοκά. Πτυχιούχος της Νομικής, ασχολήθηκε, χωρίς επιτυχία, και με την πολιτική. Άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα, αλλά σύντομα αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία. Από τα γνωστότερά του έργα: Γιούγκερμαν, Σέργιος και Βάκχος.

Συνταγματάρχης Λιάπκιν: Υπήρξε το πρώτο του μυθιστόρημα κι εκδόθηκε το 1933. Πρόκειται για τη συναρπαστική ιστορία ενός ρώσου συνταγματάρχη που βρίσκεται ξεριζωμένος από την πατρίδα του, μετά την Οκτωβριανή επανάσταση, πρόσφυγας στη Θεσσαλονίκη. Στο βάθος της περιπέτειας παρακολουθούμε την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας και την κουλτούρα της εποχής.

14. Καρυστιάνη Ιωάννα, Χανιά 1952. Η οικογένειά της προέρχεται από τη Μικρά Ασία. Σπούδασε Νομική κι εργάστηκε ως γελοιογράφος. Έγραψε αρκετά μυθιστορήματα: Η μικρά Αγγλία, που μεταφράστηκε από με τον Crocetti τίτλο: L’isola dei gelsomini.

Νύφες. Το1922 επτακόσιες γυναίκες, αφήνοντας την Ανατολή, στριμωγμένες στη τρίτη θέση του καταστρώματος ενός υπερωκεάνειου που θα τις μεταφέρει στην Αμερική. Στη βαλίτσα ένα νυφικό και μια φωτογραφία του άγνωστου σε αυτές συζύγου που τις προξενεύουν. Στην διάρκεια του ταξιδιού, πλέκονται οι ζωές, τα συναισθήματα, οι ελπίδες και οι απομυθοποιήσεις, όλων αυτών των γυναικών, που στέλνονται στα ξένα, παρά τη θέλησή τους, όμηροι μιας ζωής γεμάτης φτώχεια και πόνο.

15. Κοτζιάς Αλέξανδρος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926, πέθανε σε ένα ατύχημα το 1992. Σπούδασε νομικά και δούλεψε ως κριτικός λογοτεχνίας σε μερικές από τις πιο γνωστές εφημερίδες. Στην κατοχή έλαβε μέρος στην Αντίσταση και στην διάρκεια της τελευταίας δικτατορίας διώχθηκε, εξαιτίας και αντιδικτατορικής του τοποθέτησης και της συμμετοχής του έκδοση- διαμαρτυρία των 18 κειμένων. Ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Λογοτεχνών. Βραβεύτηκε με το Εθνικό βραβείο Λογοτεχνίας. Προσπάθησε να εξερευνήσει τον κοινωνο-πολιτικό της μεταπολεμικής Ελλάδας, δεχόμενος γι’αυτό έντονες κριτικές.

Πολιορκία: 1943, Τελευταίες μέρες της Κατοχής και ο Μηνάς Παπαθανάσης με τους άντρες του συγκρούονται με άλλες ένοπλες ομάδες της αριστεράς. Η ανηθικότητα και η σκληρότητα δεν σταματούν στην εξολόθρευση του αντίπαλου και στη συνεργασία με τον καταχτητή. Οι πρωταγωνιστές μετατρέπουν το διαμέρισμα στο οποίο βρίσκονται ταμπουρωμένοι σε μια κόλαση βίας κατ΄ εικόνα και ομοίωση ενός ανεξέλεγκτου μηχανισμού του οποίου είναι ασήμαντα εξαρτήματα.

Αντιποίησις αρχή : Στις μεγάλες συγκρούσεις που χαρακτηρίζουν την ιστορία ενός λαού, υπάρχουν άνθρωποι προορισμένοι να θυσιαστούν και άλλοι που κατορθώνουν να βγουν σώοι από αυτές τις δοκιμασίες χάρη στην ικανότητά τους και τους ανοιχτούς τους ορίζοντες Το βιβλίο διηγείται την ιστορία ενός τέτοιου ταλαντούχου της επιβίωσης, που οι τρεις καθοριστικές ημέρες του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του’73, τον εμπλέκουν σε μια αφάνταστα δύσκολη κατάσταση και αναγκάζεται να θέσει σε ενέργεια όλες του τις δυνάμεις για την ατομική του σωτηρία. Η ιστορία αυτού του ανθρώπου λειτουργεί παράλληλα κι ως άλλοθι για έναν σύντομο αλλά βαθύ απολογισμό των συγκρούσεων που χαρακτήρισαν όλη τη μεταπολεμική περίοδο της ελληνικής ιστορίας.

16. Λυμπεράκη Μαργαρίτα, 1919-2001. Σπούδασε Νομική, έζησε για πολλά χρόνια στο Παρίσι συχνάζοντας στους χώρους των διανοουμένων μαζί με τον Ελύτη, τον Καστοριάδη κλπ. Στα έργα της δίνεται ιδιαίτερο βάρος στη γυναικεία παρουσία κι είναι εμφανής η επίδραση της ψυχανάλυσης.

Ο άλλος Αλέξανδρος. Γράφτηκε το 1950 και μεταφράστηκε το ’53 στα γαλλικά και το ’55στα αγγλικά. Σ’ αυτό το έργο διακρίνουμε την αναζήτηση της Λυμπεράκη για νέους εκφραστικούς τρόπους. Οι ήρωες χάνουν την ατομικότητά τους, αντανακλώμενοι ο ένας στον άλλον. Ο μύθος εξελίσσεται σε μια οικογένεια όπου ο καθένας έχει το είδωλό του. Σ’ αυτό το παιχνίδι των αντανακλάσεων τα πρόσωπα ζητούν την ταυτότητά τους. Το ιστορικό σημείο αναφοράς αυτής της ιστορίας είναι ο εμφύλιος.

17. Μάτεσις Παύλος, γεννήθηκε το 1933 στο χωριό Δίφρη, στην Πελοπόννησο.Σπούδασε θέατρο και μουσική. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1967. Έγραψε πολλά θεατρικά έργα που ανέβηκαν σε θεατρικές σκηνές της Ελλάδας και αρκετών ξένων χωρών και πολλά του έργα βραβεύτηκαν. Από τα πεζά του αξίζει να αναφέρουμε: Πάντα καλά, Ο παλαιός των ημερών που στα ιταλικά κυκλοφορούν με τον τίτλο: Sempre in gamba! (1994) L’Antico dei Giorni (1998).

Η μητέρα του σκύλου, Madre di cane. Το μυθιστόρημα του Μάτεσι, διαδραματίζεται μετά τον εμφύλιο πόλεμο, παρακολουθεί την ιστορία μιας οικογένειας, σε ρόλο πρωταγωνιστή και θύματος, της φρίκης του εμφύλιου πόλεμου, μετά το '40. Η αφηγήτρια- ηρωίδα του βιβλίου, διηγείται μετά από πολλά χρόνια τα γεγονότα Κατοχής, ξαναζώντας την θλιβερή εμπειρία της ίδιας και της μητέρας της, η οποία μέσα από μια αδιαπέραστη σιωπή είχε προσπαθήσει να αποκαλύψει και να τιμωρήσει όλα τα εγκλήματα που έγιναν στο όνομα της αποφυγής των συνεπειών του πολέμου και της μίζερης ζωής.

18. Μητροπούλου Κωστούλα, Πειραιάς 1947- Αθήνα 2003. Είναι από τις πιο αντιπροσωπευτικές γυναικείες μορφές της λογοτεχνίας της γενιάς του ’68. Η ζωή της σημαδεύτηκε από τη στράτευσή της στην πολιτική κι από τη γνωριμία της με σημαντικές προσωπικότητες της γαλλικής κουλτούρας και πολιτικής, στη διάρκεια της εξορίας της και της στράτευσής της εναντίον της χούντας των συνταγματαρχών. Συνεργάστηκε με τις σημαντικότερες εφημερίδες ως δημοσιογράφος, έγραψε πολλά μυθιστορήματα, ποιητικές ανθολογίες και θεατρικά έργα από τα οποία στα ιταλικά εκδόθηκε το: έξι ρόλοι για σολίστες με τον τίτλο: Sei ruoli per solisti. Είναι δικοί της οι στίχοι του πολύ γνωστού τραγουδιού ο δρόμος που μελοποίησε ο Μάνος Λοΐζος.

Να φτύνεις αίμα να λες έφαγες βύσσινο, Sputare sangue e dire di avere mangiato amarene. Η ελληνική ιστορία στη μεταπολεμική περίοδο αποτελεί μια φοβερή δοκιμασία για τον ελληνικό λαό που αναζητά την ειρήνη. Ο εμφύλιος πόλεμος, ο αγώνας για τη Δημοκρατία, το θέαμα του θανάτου και της βίας, έχουν σημαδέψει τη ψυχή και τη φαντασία της ηρωίδας, μιας νεαρής κοπέλας που το πάθος της για τη λογοτεχνία γίνεται ο λόγος που την κρατά στη ζωή.

19. Μυριβήλης Στρατής. Γεννήθηκε το 1890 στη Λέσβο και πέθανε στην Αθήνα το 1969. Γράφτηκε στη Φιλοσοφική σχολή κι αργότερα στη Νομική, χωρίς ποτέ να ολοκληρώσει τις σπουδές του, γιατί κατατάχθηκε ως εθελοντής στο στρατό και συμμετείχε στους βαλκανικούς πολέμους καθώς και στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, για να βρεθεί λίγο αργότερα στο μικρασιατικό μέτωπο. Το1923 επιστρέφει στη Μυτιλήνη και ιδρύει την εφημερίδα Καμπάνα. Στις σελίδες δημοσιεύεται, μεταξύ άλλων, σε συνέχειες η Ζωή εν τάφω. Το 1956 εκλέγεται μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γενιάς του ’30.

Η ζωή εν τάφω, θεωρείται ένα κλασικό βιβλίο της ελληνικής λογοτεχνίας. Διηγείται την ιστορία μέσα από τα χαρακώματα του λοχία Κωστούλα, όπως τις βρήκε ο σύντροφός του, μετά το θάνατο του λοχία, γραμμένες σε γράμματα που φύλαγε στο γυλιό του. Είναι ένας ύμνος στη ζωή και την ειρήνη.

20. Παλαιολόγος Γρηγόριος, Κωσταντινούπολη 1793- 1844, από αριστοκρατική οικογένεια. Ο πατέρας του κατείχε υψηλές κυβερνητικές θέσεις κι ο ίδιος σπούδασε στην Μεγάλη του Γένους Σχολή της Πόλης κι αργότερα στο Λονδίνο, στο Παρίσι στη Γενεύη, όπου εκτός από Φιλολογία σπούδασε και Γεωπονική. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, συνέβαλε με τρόπο καθοριστικό στη βελτίωση της γεωργίας και στην γενικότερη οικονομική ανάπτυξη της χώρας, συνεργαζόμενος με τον κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια. Παράλληλα με την πολιτική κι επιστημονική του δραστηριότητα ασχολήθηκε και με τα γράμματα και η συγγραφική του καριέρα έφτασε στο απόγειό της με τη δημοσίευση των μυθιστορημάτων ο πολυπαθής (1839) και ο ζωγράφος (1842). Δημοσίευσε επίσης μια κωμωδία και μια μετάφραση.

Ο πολυπαθής, είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που μπορεί να τοποθετηθεί στο είδος της ρεαλιστικής γραφής. Γραμμένο με έναν τρόπο λιτό, ευθύ, είναι η ιστορία, με σημεία κωμικά και με μια λεπτομερή περιγραφή, της ευρωπαϊκής κοινωνίας, με την οποία ο κοσμοπολίτης συγγραφέας, ήρθε σε επαφή. Το έργο του Παλαιολόγου μπορεί να θεωρηθεί πολύ σημαντικό για την ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας και σαν πρόδρομος του νεοελληνικού μυθιστορήματος.

21. Πανσέληνος Αλέξης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Σπούδασε στη Νομική Σχολή κι άσκησε τη δικηγορία, δημοσιεύοντας παράλληλα πολλά άρθρα και δοκίμια σε περιοδικά.Ως πεζογράφος παρουσιάζεται το με τις νουβέλες του που έχουν το γενικό τίτλο: Ιστορίες με σκύλους. Το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο: Η μεγάλη πομπή μεταφράστηκε στα γαλλικά (1985). Το 1991 εκδίδει τις βραδυές μπαλέτου. Μετέφρασε τον φυλακισμένο της Τζέντα του Anthony Hope και το Ο Μότσαρτ στην Πράγα του Eduard Morike.

Zαΐδα ή η καμήλα στα χιόνια, Zaida o il cammello sulla neve. Το 1791 ο Gottlieb Pertl, ο μεγαλύτερος μουσικός της Αυστρίας του 18ου αι., πιεσμένος από τα χρέη και διψώντας για σχέσεις πιο ειλικρινείς, μηχανεύεται τον θάνατό του, παρίσταται στην κηδεία του, υιοθετεί το όνομα Χρυσόστομος Ματζαρίνι και δραπετεύει στην Ιταλία. Μετά από αρκετά χρόνια εκεί, ο Χρυσόστομος μπαρκάρει για τα Επτάνησα. Στην Κέρκυρα γίνεται φίλος με τον κόντε Ανδρέα Ροϊλό. Από την Κέρκυρα οι δυο τους φεύγουν για την ηπειρωτική Ελλάδα, όπου αρχίζουν να καρποφορούν οι πρώτοι σπόροι της Επανάστασης κι όπου, εκτός των άλλων, συναντούν τον Αλή πασά, τον αιμοσταγή τύραννο της Ηπείρου.

22. Πατατζής Σωτήρης, 1917- 7 Ιουνίου 1991, κατάγεται από τη Μεσσηνία. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες και περιοδικά ήταν λογοτέχνης, μεταφραστής, θεατρικός συγγραφέας, με πιο γνωστό θεατρικό τον Δον Καμίλο που διαδραματίζεται στην Ιταλία κι είναι εμπνευσμένο από τα χιουμοριστικά σκίτσα του του Ιταλού συγγραφέα Γκουαρέσκι.

Τα ματωμένα χώματα:Το βιβλίο με τα διηγήματα του Σ. Πατατζή πρωτοκυκλοφόρησαν το 1946 και πήραν το βραβείο εθνικής αντίστασης. Κατασχέθηκαν από την Ασφάλεια και ξανακυκλοφόρησαν το 1965 και το 1978

23. Πλασκοβίτης Σπύρος.1917-2000. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα κι έζησε στην Αθήνα Σπούδασε νομικά κι έγινε δικαστής. Το πρώτο του βιβλίο Γυμνό δένδρο κυκλοφόρησε το 1952. Πέντε από τα βιβλία του τιμήθηκαν με διάφορα βραβεία. Παράλληλα αρθρογραφεί, δίνει διαλέξεις και συνεντεύξεις για διάφορα θέματα πό την λογοτεχνία μέχρι και την πολιτική. Τον Ιούλιο του 1968 συλλαμβάνεται από τη δικτατορία και φυλακίζεται για 5 χρόνια. Μετά την πτώση της χούντας προάγεται στο Συμβούλιο Επικρατείας, από όπου παραιτείται το 1977, μετά την απαλλαγή των ενόχων για τη σφαγή του Πολυτεχνείου. Στην πολιτική δραστηριοποιείται με το ΠΑΣΟΚ κι εκλέγεται βουλευτής το 1977 κι ευρωβουλευτής το 1981.

Το συρματόπλεγμα:Τα διηγήματα του βιβλίου γράφτηκαν από το 1969 μέχρι το 1972 μέσα στη φυλακή. Στη διάρκεια της δικτατορίας δημοσιεύτηκαν σκόρπια σε περιοδικά και ανθολογίες, πάντα με φόβο. Κυκλοφορούν συγκεντρωμένα σε βιβλίο το 1974 κι ο συγγραφέας το αφιερώνει σε όσους τα πρωτοδιάβασαν κρυφά σε χειρόγραφο, στους συγκρατούμενούς του των διάφορων φυλακών από τις οποίες πέρασε ως κρατούμενος της χούντας.

24. Σαμαράκης Αντώνης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919 και πέθανε στη γενέτειρά του το 2003. Συγγραφέας μυθιστορημάτων και διηγημάτων που αφορούν σε καθημερινά κοινωνικά προβλήματα. Πτυχιούχος της Νομικής, έλαβε μέρος στην Αντίσταση και καταδικάστηκε σε θάνατο το 1944. Δραπέτευσε και σώθηκε μετά από πολλές περιπέτειες. Τα έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Το βιβλίο του το Λάθος τιμήθηκε στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίων της Αθήνας, των Ιωαννίνων και των Πατρών. Από το 1999 ήταν πρέσβης της UNICEF και των γιατρών χωρίς σύνορα.

Ζητείται ελπίς. Το βιβλίο περιλαμβάνει μια σειρά διηγημάτων που αποτελούν καταγγελία του πολέμου, της υποκρισίας, που μιλούν για την αγάπη, την αλήθεια και όλους αυτού που απεγνωσμένα αναζητούν μια χαμένη ελπίδα.

25. Σαρή Ζωρζ. Γεννήθηκε το 1925 στη Αθήνα από Μικρασιάτη πατέρα και Γαλλίδα μητέρα. Άρχισε από πολύ μικρή να ασχολείται με το θέατρο. Έλαβε μέρος στην Αντίσταση κι έζησε αρκετά χρόνια στο Παρίσι, απ’ όπου επέστρεψε στην Ελλάδα το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο και τον κινηματογράφο μέχρι το 1967, ώσπου, με την κήρυξη της χούντας έμεινε άνεργη και στράφηκε στο γράψιμο, γράφοντας πολλά βιβλία κυρίως για μικρά παιδιά και νέους, όπως επίσης και θεατρικά έργα. Η θεματολογία της αρκετές φορές περιστρέφεται γύρω από σημαντικές στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Μαζί με την Άλκη Ζέη καθιέρωσε ένα νέο στυλ στο νεανικό μυθιστόρημα, τόσο από την άποψη του ζωντανού, αυτοβιογραφικού ύφους όσο και της εισαγωγής του πολιτικού, κοινωνικού και ιστορικού στοιχείου στο είδος. Τιμήθηκε με διάφορα βραβεία για τα βιβλία της και το 1960 με το βραβείο Β' Γυναικείου ρόλου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Όταν ο ήλιος: Η οικογένεια Αϊβαλιώτη ζει στην Αθήνα τις παραμονές του Ιταλικού πολέμου. Ο εκπαιδευτικός Σωκράτης, η ευγενική ΄Εμμα και οι τρεις κόρες τους, Ελένη, Ειρήνη και Ζωή. Ξεκινά ο πόλεμος και ο ελληνικός λαός δοκιμάζει πολλά δεινά. Η φτώχεια, η πείνα, ο θάνατος έχουν γίνει καθημερινά γεγονότα. Στη μαυρίλα και τη φρίκη του πολέμου, δε λείπει όμως το τρυφερό ειδύλλιο της Ζωής και του Περικλή, ενός νεαρού αεροπόρου.

Τα γενέθλια: Η ΄Αννα είναι ένα κορίτσι οκτώ χρονών που ζει στην Αθήνα και περιμένει με αγωνία την ημέρα των γενεθλίων της για να κάνει το πρώτο της πάρτι. Περιμένει δώρα από τα αγαπημένα της πρόσωπα και από το νονό της Δημήτρη που τα γενέθλια του είναι την ίδια μέρα. Όμως την παραμονή των γενεθλίων της, στις 21 Απριλίου 1967, γίνεται δικτατορία και έτσι η ΄Αννα δεν θα γιορτάσει τα γενέθλια της, αφού οι γονείς και ο αδελφός της, της λένε ότι δεν πρέπει να γλεντούνε όσο υπάρχει δικτατορία. Η ΄Αννα δεν μπορεί να καταλάβει, όμως σιγά-σιγά συνειδητοποιεί ότι σε τέτοιες περιόδους ακόμα και τα παιδιά δε μπορούν να διασκεδάσουν.

26. Σωτηρίου Διδώ. Γεννήθηκε στο Αϊδίνι της Μ. Ασίας το 1909, πέθανε στην Αθήνα το 2004.Σπούδασε γαλλική φιλολογία στην Αθήνα και στο Παρίσι. Δραστηριοποιήθηκε στην πολιτική στις γραμμές της αριστεράς. Έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Από τη δεκαετία του ’40 εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορες εφημερίδες της αριστεράς. Το πρώτο μυθιστόρημά της Οι νεκροί περιμένουν γράφτηκε το1959, κι ακολουθούν τα Ματωμένα χώματα το1962. Τιμήθηκε με σημαντικότατα βραβεία, μεταξύ των οποίων και το βραβείο Ιπεκτσί.

Ματωμένα χώματα. Μεταφράστηκε με τον τίτλο Addio Anatolia από τον Crocetti, είναι η εποποιΐα των Ελλήνων της Ανατολής, οι οποίοι μετά την ήττα τους από τους Τούρκους, έφτασαν πρόσφυγες στην Ελλάδα, τη γη που πάντα θεωρούσαν πατρίδα τους. Το βιβλίο θεωρήθηκε ως η ελληνική εκδοχή του Πόλεμος κι ειρήνη.

27. Τατσόπουλος Πέτρος. Συγγραφέας, σεναριογράφος, δοκιμιογράφος, γεννήθηκε το 1959 στο Ρέθυμνο. Είναι ο εκπρόσωπος της γενιάς εκείνης των συγγραφέων που αμφισβητεί την έντονη πολιτικοποίηση της μεταπολίτευσης της περιόδου 1974-1980. Η γενιά αυτή των συγγραφέων στρέφεται προς το ατομικό αλλά επισημαίνει και τα υπαρξιακά προβλήματα των σημερινών νέων, καθώς ζουν σε έναν κόσμο από όπου απουσιάζουν τα πρότυπα και οι μύθοι που έθρεψαν τις προηγούμενες γενιές.

Η καρδιά του κτήνους. Είναι το μυθιστόρημα-κωμωδία που καθιερώνει τον Τατσόπουλο ως συγγραφέα. Με φαντασία και ειρωνεία, με ρυθμό γρήγορο και γλώσσα που ενσωματώνει στοιχεία της σύγχρονης αργκό, απομυθοποιούνται ο διανοούμενος, ο πρώην επαναστάτης, ο μικροαστός της μεταπολίτευσης, ενώ παράλληλα αναδεικνύονται τα προβλήματα της νεοελληνικής κοινωνίας. Το βιβλίο έγινε κινηματογραφική ταινία το 2005.

28. Τσίρκας Στρατής. Ψευδώνυμο του Γιάννη Χατζηανδρέα, γεννήθηκε στο Κάιρο το 1911 από οικογένεια ελληνική. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1927, αρχίζοντας παράλληλα συνεργασία με διάφορες εφημερίδες της Αλεξάνδρειας, της Αθήνας, της Κύπρου. Επιμελήθηκε τέσσερις ποιητικές ανθολογίες. Μελετητής του Καβάφη, του αφιέρωσε δύο σημαντικότατες μελέτες. Το 1963 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα για να ολοκληρώσει τις Ακυβέρνητες Πολιτείες. Τα μέρη της τριλογίας εκδόθηκαν με την εξής σειρά: '60, '62 και '65. Το '71 τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερου βιβλίου ξένης λογοτεχνίας, στη Γαλλία. Πέθανε στην Αθήνα το 1980.

Η Λέσχη, πρώτο μέρος της τριλογίας Ακυβέρνητες Πολιτείες είναι ένα πραγματικό μυθιστόρημα, με «κλειδιά», με τη φιλοσοφική έννοια του όρου. Σε όλη του την εξέλιξη δημιουργεί την εντύπωση ενός τυπικά μοντέρνου έργου, της μετα- Τζόυς εποχής. Αν ένα μυθιστόρημα είναι πρώτα απ’ όλα επίκληση ή «εφεύρεση» μιας πόλης και της εποχής, η Λέσχη μας προτείνει μια πρωτόγνωρη Ιερουσαλήμ. Μια συνοριακή πόλη του 1942, σημείο συγκέντρωσης προσφύγων από τη Μέση Ανατολή, καζάνι στο οποίο αναμειγνύονται φυλές, θρησκείες, ιδεολογίες, εστία της διεθνούς κατασκοπείας και αντικατασκοπείας. Άραβες, Εβραίοι, Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί, Ρουμάνοι, Αυστριακοί, Αιγύπτιοι, Έλληνες: όλοι συμβιώνουν με όλους, όλοι κάνουν πόλεμο με κάποιον και, κυρίως, με τον Χίτλερ.

II- Αριάγνη. III- Η νυχτερίδα. Η τριλογία είναι το χρονικό τριών πόλεων (της Ιερουσαλήμ, του Καΐρου, της Αλεξάδρειας) που γλιστρούν στο χάος του πολέμου της Μέσης Ανατολής. Πρωταγωνιστής όλης της σειράς των Ακυβέρνητων πολιτειών είναι ο Μάνος, ένας έξυπνος και τίμιος άνθρωπος, ήρωας του Αλβανικού, που αγαπά τη ζωή. Λιποτακτεί και περνά στο στρατόπεδο της αριστεράς. Μυστικές αποστολές τον φέρνουν από πόλη σε πόλη, εμπλέκοντάς τον σε μια σειρά από επικίνδυνες σχέσεις. Ο Μάνος αναγκάζεται πολλές φορές να επιλέξει ανάμεσα στον ανθρωπισμό και τα σκληρά δόγματα του κόμματος. Ο συγγραφέας με την επιμέλεια στη λεπτομέρεια θυμίζει τη γραφή του Durrell, ενώ η ιστορική του συνείδηση παραπέμπουν στον Malraux. Ο Στρατής Τσίρκας με αυτή του την τριλογία καθιερώθηκε ως διεθνούς φήμης συγγραφέας.

29. Φακίνος Άρης, Αθήνα 1935- Παρίσι 1998. Θεωρήθηκε από ένα τμήμα της κριτικής ως ο ένας από τους πιο σημαντικούς ευρωπαίους συγγραφείς.Σπούδασε στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας, μέχρι το 1965, όταν αποφάσισε να αφιερωθεί στη λογοτεχνία και στη δοκιμιογραφία. Μετά το πραξικόπημα ζήτησε πολιτικό άσυλο στη Γαλλία και δούλεψε στην ελληνική εκπομπή “εδώ Παρίσι” της γαλλικής ραδιοφωνίας. Έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες, συμπεριλήφθηκαν στο πρόγραμμα πολλών ξένων πανεπιστημίων, όπου δίδαξε νεοελληνικά. Δημοσίευσε: οι τελευταίοι βάρβαροι (1979), ο άνθρωπος που τάιζε τα περιστέρια (1984), τα παιδιά του Οδυσσέα (1989), το κάστρο της μνήμης (1993), κλεμμένη ζωή (1995), ο παράνομος (1996), ο αρχιμάστορας Νικήτας (1998).

Κλεμμένη ζωή, Vita rubata.
30. Χαβιαράς Στρατής, γεννήθηκε στη Νέα Κίο της Αργολίδας το 1935. Μετανάστης στις ΗΠΑ το 1967, υπήρξε για μακρά περίοδο διευθυντής της Συλλογής Ποιημάτων της Βιβλιοθήκης του Harvard University και του περιοδικού “Harvard Review”. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές στα ελληνικά και δύο στα αγγλικά και το μυθιστόρημα τα ηρωικά χρόνια (1984) που με τον τίτλο L’eta eroica δημοσιεύτηκε στα ιταλικά από τον εκ. οίκο Feltrinelli.

Όταν τραγουδούσαν τα δέντρα, Quando cantavano gli alberi. Σε ένα χωριό, τρία παιδιά αντιμετωπίζουν τον πόλεμο που προκάλεσε ένας εχθρός χωρίς όνομα, χωρίς ιστορία. Για να σωθούν οι τρεις καταφεύγουν στο κουράγιο που δίνει η άγνοια αλλά και η διαφυγή μέσα από δρόμους παράλληλους προς την πραγματικότητα, όπου δεν υπάρχει μόνο η άρνησή της αλλά και η μεταμόρφωσή σε κάτι θετικό. Μέσα από αυτές τις παράλληλες διαφυγές, είναι το τραγούδι των δένδρων και τη μνήμη των ανθρώπων που διατηρούν ανέπαφο ό,τι η ανθρώπινη σκληρότητα κι η ανθρώπινη τρέλα φαίνεται να έχουν καταστρέψει.

31. Χωμενίδης Χρήστος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Το 1993 πρωτοδημοσίευσε: το σοφό παιδί κι ακολούθησε το μυθιστόρημα: στο ύψος των περιστάσεων (1995), και η συλλογή διηγημάτων: δεν θα σου κάνω το χατίρι (1997), καθώς και τα: η φωνή (1998), η δεύτερη ζωή (2000), ο υπερσυντέλικος (2003).
Το σοφό παιδί, Il bambino saggio. Είναι ένα μοντέρνο μυθιστόρημα που μέσα από τον ήρωα, τον Νίκο, “το σοφό παιδί”, φωτίζει τη τελευταία τριακονταετία της μεταπολίτευσης και το πέρασμα από τη δικτατορία στη δημοκρατία, από την παράδοση στο μοντέρνο. Όλες οι αντιφάσεις της ιστορικής αυτής στροφής είναι το αντικείμενο του Χωμενίδη, που με ανηλεή καυστικότητα, φέρνει στο προσκήνιο όλη την ματαιοδοξία, την αντιστροφή της πραγματικότητας, τη σύγχυση, την αδυναμία ερμηνείας και κατανόησης των όσων συμβαίνουν. Στον αναγνώστη δε μένει παρά να εγκαταλειφθεί στην δύναμη της γραφής που σε παρασύρει, που ζωγραφίζει, χωρίς ωραιοποιήσεις, το πορτρέτο της σύγχρονης Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης.

32. Μόλχο Φλώρα (επιμέλεια), Donne e uomini di Grecia, paesaggi di storia.
Ανθολογία από κείμενα και ποιήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, στη γλώσσα του πρωτότυπου και στην ιταλική τους μετάφραση, που επιμελήθηκε η λέκτορας της νεοελληνικής του Πανεπιστημίου της Padova.
“Οι ιστορικές περιπέτειες της Ελλάδας από την πτώση της Κωνσταντινούπολης, την Επανάσταση, αλλά, κυρίως, οι πολιτικές κι ιδεολογικές συγκρούσεις και οι κοινωνικές αναταραχές του 20ου αιώνα”, μέσα από κείμενα περισσότερο και λιγότερο γνωστά των νεοελλήνων ποιητών και συγγραφέων.