Πρόσφατα άρθρα

The form of Dramatic Monologue as perfected by Ritsos’ poetry.

Yannis Ritsos is widely regarded as one of the most significant figures in contemporary Greek poetry. He managed to revolutionise the idea of a dramatic monologue and create not just beautiful poetry, but also a multifaceted art form that has depth on psychological, social, and philosophical levels throughout all of his publications. The dramatic monologue form was popularised by Victorian poets such as Robert Browning, but Ritsos revitalised it and many poets to this day still use his style as inspiration. His ability to construct identities and characters that the reader can genuinely sense and almost experience is skilful.

Συνέχεια

The form of Dramatic Monologue as perfected by Ritsos’ poetry.

«Examine how homoerotic love is expressed in Cavafy’s erotic poetry» By Yousuf Danawi, Reading University

This essay aims to examine the manner in which homoerotic love is expressed in Constantine Peter Cavafy’s erotic poetry.Initially, it will provide a brief introduction entailing contextual information. Subsequently, this essay will bestow an intricate analysis of his erotic poems, with a particular focus on elucidating recurrent themes pertaining tohomoerotic love. The analysis will explore both the formal and thematic constituents of Cavafy’s erotic poetry, accompanied by a pervading extraction of deeper meaning.This examination will be enhanced utilising relevant secondary literature. The primary source that consists of the poems to be discussed in this essay derives from a digital anthology that comprises Cavafy’s ‘Recognised’, ‘Denounced’, and ‘Hidden’ poems

Συνέχεια

«Examine how homoerotic love is expressed in Cavafy’s erotic poetry» By Yousuf Danawi, Reading University

How does Seferis’ mythical method interact with Greece’s lasting socio-political issues?

Seferis uses the mythical method in his poetry to allude to and comment upon social and political issues in Greece in his lifetime. Before discussing his poetry, it is important to define what is meant by Seferis’ mythical method. This method can be described as allusive, as although Seferis does make direct references to myth he does so in inventive ways, for example by using narrative space, symbols and characters to evoke Greek myths.

Συνέχεια

How does Seferis’ mythical method interact with Greece’s lasting socio-political issues?

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

My Mother's Sin and Other Stories A series of lectures on Modern Greek literature taught by Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps This is a first class essay of one of my students, Jenny Wight, who took my course this year writing beautifully on the effects of loss in Cavafy's poetry.

Συνέχεια

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

Hyperion or the hermit in Greece

Concept, dramaturgy and performance by Dimitra Kreps

Συνέχεια

Hyperion or the hermit in Greece

Theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood, flashbacks are some of Cavafy’s recurring ‘tropes’. Discuss.

Within the vast poetry collection of Constantine Cavafy, arguably, a pattern of recurring tropes emerges, offering the readers an in depth understanding of what defines his artistry. The poems that I have chosen for this essay being Young Men of Sidon, Alexandrian Kings and Kaisarion, from his book The Collected poems. One might say that they serve as an example of Cavafy’s gravitation towards an array of literary devices such as theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood and flashbacks, one might say that they create a narrative that extends beyond the individual poems, inviting us to explore the timeless themes captured by Cavafy.

Συνέχεια

Theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood, flashbacks are some of Cavafy’s recurring ‘tropes’. Discuss.

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

My Mother's Sin and Other Stories A series of lectures on Modern Greek literature taught by Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps This is a first class essay of one of my students, Jenny Wight, who took my course this year writing beautifully on the effects of loss in Cavafy's poetry.

Συνέχεια

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

ἐξ ἐρίων δὴ καὶ κλωστήρων καὶ ἀτράκτων

This essay examines that metaphor in the context of the political and war situation at the time Lysistrata was first performed. It considers traditional gender roles in the fifth-century Greek polis and Lysistrata’s inversion of those roles in her weaving analogy. Aristophanes’ comedic purpose in the weaving speech, in Lysistrata as a whole, and more generally across his corpus is examined. In addition, some observations are made about the sound pattern of Lysistrata’s speech and, in a personal argument, a speculative suggestion is advanced that the audience might have associated her cadences with the familiar rhythms of a domestic weaving loom.

Συνέχεια

ἐξ ἐρίων δὴ καὶ κλωστήρων καὶ ἀτράκτων

Poetics and Histories: To What Extent Did C. P. Cavafy Alter Historical Narratives, and for What Artistic Purposes?

stuident Name: Joseph Watson Module Lecturer: Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps Date of Submission: 11/01/2016

Συνέχεια

Poetics and Histories: To What Extent Did C. P. Cavafy Alter Historical Narratives, and for What Artistic Purposes?

In Ritsos’ Moonlight Sonata what sentiments does the woman’s confession provoke/inspire to you and how these compare to the ones felt by the young man who remains silent throughout her long monologue.

Yannis Ritsos' "Moonlight Sonata" is a poignant and emotionally charged poem that presents a deeply intimate monologue of a woman speaking to a silent young man. The setting is night, with the moonlight casting a dreamlike atmosphere over the scene. The woman's confession, filled with personal revelations, memories, and emotions, evokes a variety of sentiments in the reader and provokes a complex response.

Συνέχεια

In Ritsos’ Moonlight Sonata what sentiments does the woman’s confession provoke/inspire to you and how these compare to the ones felt by the young man who remains silent throughout her long monologue.
Υποβλήθηκε από joanna την Δευ, 2012-04-30 14:34.

Η ύβρις των Δυνατών και το πρόταγμα Ευνομίας του Σόλωνα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  13/03/2012, 19:49

Πολύβια Παραρά

Ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας ο Σόλωνας ο Αθηναίος, ποιητής, νομοθέτης, μεταρρυθμιστής, κλήθηκε ως διαλακτής να συμβιβάσει τους άπληστους δυνατούς με τους υποδουλωμένους σε αυτούς από τα χρέη συμπολίτες του, προκειμένου να αποφευχθεί πολιτική ανατροπή. Σε ένα από τα ποιητικά πολιτικά κείμενά του, που το ονομάζουμε η «Ελεγεία της Πόλης» περιγράφει τα δεινά που απειλούν με αφανισμό την πόλη του λόγω της κακοδιοίκησης της και προτείνει το δρόμο της Ευνομίας.

Νομίζω ότι είναι χρήσιμο στην περίοδο οικονομικής κρίσης που διανύουμε και της κρίσης της μέχρι τώρα λογικής του πολιτικού συστήματος, να ανατρέξουμε στη λιτή αλήθεια των λόγων του Σόλωνα και ας αναλογιστεί ο καθένας μας τις ευθύνες που του αναλογούν, ευθύνες που κατά τη γνώμη μου επιμερίζονται ανάλογα με τη δύναμη και την εξουσία που ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας διαθέτει.

Ο Σόλωνας δίνει την εξής απάντηση στο ερώτημα γιατί η πόλη έφτασε σε πολιτικό αδιέξοδο: « οι ίδιοι οι πολίτες για χάρη του πλούτου είναι πρόθυμοι να καταστρέψουν αυτή τη μεγάλη πόλη από αφροσύνη. Άδικο είναι το μυαλό των ηγετών του απλού λαού, και από την ύβρη τους μεγάλα κακά θα πάθουν. Γιατί δεν ξέρουν πού να σταματούν και να χαίρονται ήσυχα με φρόνηση την καλή τους ζωή αλλά πλουτίζουν πεπεισμένοι για άνομα έργα. Και κλέβουν αριστερά και δεξιά χωρίς σεβασμό σε ιερά ή δημόσια κτήματα. Και δεν φοβούνται τις σεμνές αρχές της Δίκης, που, κι ας σιωπά, όλα τα ξέρει, τωρινά και περασμένα, και που θάρθει ο καιρός και θα τους εκδικηθεί».

Και ποιος είναι ο κίνδυνος για την πόλη; Συνεχίζει: « Αυτή είναι μια αναπόφευκτη πληγή πάραυτα για κάθε πόλη, και εξελίσσεται σε μία υποδούλωση, η οποία φέρνει εμφύλια σύγκρουση και πόλεμο που σιγοβράζει». Μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο οι άπληστοι δυνατοί της εποχής του Σόλωνα συνειδητοποίησαν ότι η εξαθλίωση των πολιτών υπονομεύει και την ίδια τους την ύπαρξη. Έτσι αποδέχτηκαν μεταξύ άλλων να κάνουν και οικονομικές παραχωρήσεις αποδεχόμενοι τη ρύθμιση της «σεισάχθειας» του Σόλωνα για παραγραφή των χρεών των υποδουλωμένων σε αυτούς συμπολιτών τους και την κατάργηση της πρακτικής της υποθήκης « επι σώμασι», δηλαδή υποθήκης της φυσικής και πολιτικής ελευθερίας των πολιτών για τη λήψη του χρηματικού δανείου.

 

Στο παραπάνω ιστορικό παράδειγμα, για την ελληνική κοινωνία που δοκιμάζεται σήμερα, νομίζω ότι οι αναλογίες είναι έκδηλες ως προς το πού μπορεί να οδηγήσει το κοινωνικό σύνολο η απληστία των δυνατών, με τη φοροδιαφυγή, τη κατάχρηση του δημοσίου χρήματος και την κακοδιαχείριση. Έχει υπονομευτεί η ίδια η χώρα και οι πολίτες της.

Νομίζω ότι δεν υπάρχει πολίτης σε αυτή τη χώρα που κάνει ότι δεν καταλαβαίνει γιατί φτάσαμε σε αυτό το τέλμα και τι πρέπει να γίνει για να βγούμε από αυτό. Η κοινωνία των πολιτών οφείλει να έχει ως οδηγό το αυτονόητο, δηλαδή να διεκδικήσει να είναι μια χώρα Ευνομίας, γιατί όπως καταλήγει ο ποιητής/διαλακτής: « η Ευνομία όλα τα εναρμονίζει τέλεια, δένει με αλυσίδες τους αδίκους, λειαίνει το τραχύ, σταματάει την αχορταγιά, ελέγχει την ύβρη, μαραίνει τους σπόρους του κακού, αποκαθιστά στρεψοδικίες, σταματάει το διχασμό και τη σύγκρουση, και από αυτήν όλα αρμονικά και γνωστικά για τους ανθρώπους είναι».

Στο σημείο που έχουμε φτάσει, είναι νομίζω χρήσιμο να συναισθανθούμε την αυτονόητη αξία της Ευνομίας και πού οδήγησε τη χώρα η Δυσνομία με την ευρεία έννοια της κακής διακυβέρνησης, ώστε να προχωρήσουμε στην ποιοτική αλλαγή του πολιτικού γίγνεσθαι και σε μια κοινωνία αξιών.

* Η Δρ Πολυβία Παραρά διδάσκει στο Τμήμα Κλασσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Maryland, College Park , ΗΠΑ.

 

 

© 2012 Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας - Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα