Φιλότιμο Θεσσαλονίκης

Αντώνη Σουρούνη

Είχα κάμποσο καιρό ν’ ανέβω στη Θεσσαλονίκη κι όταν το αποφάσισα, άρχισα να παίρνω τηλέφωνο τους φίλους μου εκεί. Πρώτα τον Γιάννη.

«Πότε φτάνεις;»

«Δευτέρα πρωί, στις δέκα. Με την Ολυμπιακή».

«Εντάξει, θά ’ρθω να σε πάρω. Θα πάμε κατευθείαν σπίτι, θα κολυμπήσουμε στην πισίνα και θα πούμε στον Βαγγέλη να μας ψήσει τα καλύτερα ψάρια».

Ήταν ό,τι χρειαζόμουν για να χαλαρώσω και να ξεκουραστώ. Έπειτα τηλεφώνησα στον Τάκη.

«Άντε καιρός ήταν. Νόμιζα πως μας ξέχασες. Θά ’ρθω να σε πάρω, θα πάμε στο Σέιχ Σου να πιούμε ένα τσιπουράκι.».

«Θά ’ρθει να με πάρει ο Γιάννης».

«Γιατί, επειδή έχει Μερσεντές; Μπαστάρδεψες κι εσύ εκεί στα Κολωνάκια. Ξέχασες σε τι βουνά και θάλασσες σ’ έχει πάει το αμαξάκι το δικό μου».

«Πού να κάτσω, ρε Τάκη; Πάντα γεμάτο μπογιές και γλάστρες είναι. Άσε τα καθίσματα...».

«Τ’ άλλαξα τα καθίσματα. Θα το ’πλενα κιόλας, ρε συ, θα το στόλιζα...».

«Εντάξει, Τάκη, εντάξει. Έλα».

«Έτσι μπράβο. Πότε έρχεσαι;».

«Τρίτη πρωί, στις δέκα».

«Θα ’μαι εκεί».

Μετά πήρα τον Διαμαντή.

«Α, ωραία!» φώναξε περιχαρής. «Θα παραγγείλω ψάρια και φεύγοντας από το αεροδρόμιο θα περάσουμε να τα πάρουμε. Κουτσομούρα για τηγάνι, γαύρο για σαχανάκι, μπακαλιαράκια, γοβγιούς, ό,τι σου αρέσει».

«Διαμαντή, είπα στον Τάκη να ’ρθει να με πάρει».

«Ποιον Τάκη, τον γνωστό Τάκη; Το «είπα ξείπα» αυτός δεν το ’βγαλε, ρε συ; Πάρ’ τον και πες του «όχι». Εσύ δεν ορκίστηκες να μην ξαναμπείς στο αυτοκίνητό του, επειδή κάθε φορά σκίζεται στο κάθισμα το παντελόνι σου;»

«Τ’ άλλαξε, είπε, τα καθίσματα».

«Και τον πιστεύεις; Πάντα έτσι λέει. Θα σε πάει πάλι στο Σέιχ Σου και θα φύγετε πάλι νύχτα και μεθυσμένοι από ’κει. Εξάλλου εσύ λες ότι το μπαλκόνι μου είναι το καλύτερο τσιπουράδικο της Θεσσαλονίκης. Δεν το λες;».

«Το λέω. Τετάρτη φτάνω, δέκα το πρωί».

Θεώρησα καλό να μην τηλεφωνήσω σε άλλο φίλο.

Από το σπίτι του Γιάννη έφυγα νύχτα. Όλη μέρα τρώγαμε και πίναμε. Αυτός λίγο, εγώ πολύ, αφού δε θα τα ’χα κι αύριο. Ξεκινήσαμε με τσίπουρο και χαβιάρι, περάσαμε στις γαρίδες, στις γλώσσες, στα καλύτερα άσπρα κρασιά, το απόγευμα αντί για καφέ ήπιαμε σαμπάνια, μετά ένα καταπληκτικό ουίσκι και τέλος με το μοσχαρίσιο φιλέτο κόκκινο κρασί. Ήμουν ανίκανος να περπατήσω να μιλήσω, όμως επέμενα να κοιμηθώ σπίτι μου και καλέσαμε ταξί. Έπεσα με τα ρούχα στο κρεβάτι και κάποια στιγμή ξύπνησα τρομαγμένος. Κοίταξα το ρολόι, ίσα που προλάβαινα. Στην εξώπορτα συνάντησα την αδερφή μου που πήγαινε στη δουλειά.

«Αδερφούλη, εδώ είσαι; Πότε ήρθες;»

«Χτες».

«Δεν είπες τίποτα και φεύγεις κιόλας;».

«Δε φεύγω, μια βόλτα πάω».

Βόλτα με τη βαλίτσα στο χέρι;».

«Θα σε δω αργότερα».

Όπως τα είχε προβλέψει ο Διαμαντής, έτσι κι έγινε με τον Τάκη. Πήγαμε στο καφενείο του δάσους και φύγαμε σκοτάδι από ’κει. Το πρωί στην εξώπορτα συνάντησα πάλι την αδερφή μου.

«Έχεις τρελαθεί, καλέ; Πάλι βόλτα με τη βαλίτσα πας;».

Πήγα με ταξί στο αεροδρόμιο και περίμενα. Είχα μισοκοιμηθεί, όταν με σκούντησε ένα χέρι κι είδα από πάνω μου τον Διαμαντή.

«Εδώ είσαι; Μόλις μου είπανε ότι το αεροπλάνο σου έχει μισή ώρα καθυστέρηση. Εσύ πώς έφτασες, με αλεξίπτωτο σε πετάξανε;».

Δε μίλησα. Νομίζω πως όλη τη μέρα δε μίλησα. Έτρωγα όμως κι έπινα και το βράδυ με πήγε σπίτι. Ξύπνησα μούσκεμα στον ιδρώτα και παίρνοντας την τσάντα τράβηξα βιαστικά για την έξοδο. Η αδερφή μου κρατούσε την πόρτα για να βγω κοιτώντας με παράξενα.

«Άλλαξε τουλάχιστον ρούχα, ξυρίσου λίγο».

Τη φίλησα και πήγα στο αεροδρόμιο. Κάθισα λίγο σε μια καρέκλα και μετά θυμήθηκα πως δεν περίμενα κανέναν πια. Με σερνάμενα βήματα πήγα στη θυρίδα κι έβγαλα επιστροφή με την επόμενη πτήση.

(απόσπασμα)

Κατανόηση κειμένου

·        Συμπληρώστε τις παρακάτω προτάσεις σύμφωνα με το κείμενο

·        Δικαιολογήστε τον τίτλο του αφηγήματος.

·        Σε ποιες περιπτώσεις μπορούμε να χαρακτηρίσουμε κάποιον φιλότιμο;

·        Ποιες σκηνές βρίσκετε ιδιαίτερα ευτράπελες;

·        Ποιες πληροφορίες έχουμε για τους φίλους του ήρωα;

·        Είστε ο πρωταγωνιστής της ιστορίας και επιστρέφετε από τη Θεσσαλονίκη. Συναντάτε ένα φίλο σας και σας λέει ότι φαίνεστε εξαντλημένος. Σας ρωτάει τι σας συμβαίνει. Του αφηγείστε το τριήμερό σας.

Γραμματικές και λεξιλογικές ασκήσεις

·        Να μεταφέρετε στο παρόν την παράγραφο « Από το σπίτι του Γιάννη...στη δουλειά» σ. 35-41.

·        Γράψτε τα ρήματα που αντιστοιχούν στα παρακάτω ουσιαστικά :

1.     πτήση

2.     επιστροφή

3.     καθυστέρηση

4.     κάθισμα

·        Είχα μισοκοιμηθεί (γρ.51) – μισογύνης : Ποιά είναι η σημασία των λέξεων;

Τι μπορεί να δηλώνει, επομένως, το α΄συνθετικό μισό- ;

·        θα παραγγείλω ψάρια (γρ 22) : Μελέτη των ρημάτων με κατάληξη –λλω.

·        φιλότιμο : Αναλύστε τη λέξη στα συνθετικά της μέρη και συμπληρώστε τις παρακάτω προτάσεις με τις λέξεις που έχουν ως πρώτο συνθετικό το φιλο-

1.     Φεύγοντας από το εστιατόριο ο πελάτης άφησε ένα γενναίο ....................................στο σερβιτόρο.(pourboire)

2.     Είχαμε μια σοβαρή ................................για ένα πολιτικό θέμα και από τότε δεν βλεπόμαστε.(querelle)

3.     Από μικρό παιδί διαβάζει συνέχεια βιβλία και αποκτά διαρκώς καινούργιες γνώσεις. Όλοι ξέρουν πόσο ...............................είναι.(studieux)

4.     Πηγαίνει συχνά σε εκθέσεις ζωγραφικής  γιατί είναι ιδιαίτερα ..........................(amateurd’art)

5.     Απόψε θα δω στο θέατρο τον ....................................του Μολιέρου.(avare)

6.     Οι ....................................γέμισαν τα στάδια στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων(supporteur)

7.     Δέχεται και περιποιείται με ευχαρίστηση τους φίλους του και όλοι εκτιμούν την ....................................του (hospitalité)

8.     Πραγματοποίησε σε λίγα χρόνια τις ..................................... με σκληρή δουλειά.(ambition)

·        Είχα κάμποσο καιρό να (γρ.1), καιρός ήταν (γρ.10), φεύγεις κιόλας(γρ.44)

Μελέτη των εκφράσεων που δηλώνουν χρόνο (ουσιαστικά και επιρρηματικές εκφράσεις)

Φωτοτυπίες : Ελληνικά από κοντά, Ε.ΔΙΑ.ΜΜΕ,Ρέθυμνο 2001, μάθημα 8, σελ.56-59

                        Ελληνικά με την παρέα μου 2, Ε.ΔΙΑ.ΜΜΕ,Ρέθυμνο 2004,σελ.146-147