Πρόσφατα άρθρα

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

My Mother's Sin and Other Stories A series of lectures on Modern Greek literature taught by Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps This is a first class essay of one of my students, Jenny Wight, who took my course this year writing beautifully on the effects of loss in Cavafy's poetry.

Συνέχεια

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

Hyperion or the hermit in Greece

Concept, dramaturgy and performance by Dimitra Kreps

Συνέχεια

Hyperion or the hermit in Greece

The form of Dramatic Monologue as perfected by Ritsos’ poetry.

Yannis Ritsos is widely regarded as one of the most significant figures in contemporary Greek poetry. He managed to revolutionise the idea of a dramatic monologue and create not just beautiful poetry, but also a multifaceted art form that has depth on psychological, social, and philosophical levels throughout all of his publications. The dramatic monologue form was popularised by Victorian poets such as Robert Browning, but Ritsos revitalised it and many poets to this day still use his style as inspiration. His ability to construct identities and characters that the reader can genuinely sense and almost experience is skilful.

Συνέχεια

The form of Dramatic Monologue as perfected by Ritsos’ poetry.

How does Seferis’ mythical method interact with Greece’s lasting socio-political issues?

Seferis uses the mythical method in his poetry to allude to and comment upon social and political issues in Greece in his lifetime. Before discussing his poetry, it is important to define what is meant by Seferis’ mythical method. This method can be described as allusive, as although Seferis does make direct references to myth he does so in inventive ways, for example by using narrative space, symbols and characters to evoke Greek myths.

Συνέχεια

How does Seferis’ mythical method interact with Greece’s lasting socio-political issues?

ἐξ ἐρίων δὴ καὶ κλωστήρων καὶ ἀτράκτων

This essay examines that metaphor in the context of the political and war situation at the time Lysistrata was first performed. It considers traditional gender roles in the fifth-century Greek polis and Lysistrata’s inversion of those roles in her weaving analogy. Aristophanes’ comedic purpose in the weaving speech, in Lysistrata as a whole, and more generally across his corpus is examined. In addition, some observations are made about the sound pattern of Lysistrata’s speech and, in a personal argument, a speculative suggestion is advanced that the audience might have associated her cadences with the familiar rhythms of a domestic weaving loom.

Συνέχεια

ἐξ ἐρίων δὴ καὶ κλωστήρων καὶ ἀτράκτων

Theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood, flashbacks are some of Cavafy’s recurring ‘tropes’. Discuss.

Within the vast poetry collection of Constantine Cavafy, arguably, a pattern of recurring tropes emerges, offering the readers an in depth understanding of what defines his artistry. The poems that I have chosen for this essay being Young Men of Sidon, Alexandrian Kings and Kaisarion, from his book The Collected poems. One might say that they serve as an example of Cavafy’s gravitation towards an array of literary devices such as theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood and flashbacks, one might say that they create a narrative that extends beyond the individual poems, inviting us to explore the timeless themes captured by Cavafy.

Συνέχεια

Theatricality, didacticism, prosaic verse, use of persons as symbols, contemplative mood, flashbacks are some of Cavafy’s recurring ‘tropes’. Discuss.

«Examine how homoerotic love is expressed in Cavafy’s erotic poetry» By Yousuf Danawi, Reading University

This essay aims to examine the manner in which homoerotic love is expressed in Constantine Peter Cavafy’s erotic poetry.Initially, it will provide a brief introduction entailing contextual information. Subsequently, this essay will bestow an intricate analysis of his erotic poems, with a particular focus on elucidating recurrent themes pertaining tohomoerotic love. The analysis will explore both the formal and thematic constituents of Cavafy’s erotic poetry, accompanied by a pervading extraction of deeper meaning.This examination will be enhanced utilising relevant secondary literature. The primary source that consists of the poems to be discussed in this essay derives from a digital anthology that comprises Cavafy’s ‘Recognised’, ‘Denounced’, and ‘Hidden’ poems

Συνέχεια

«Examine how homoerotic love is expressed in Cavafy’s erotic poetry» By Yousuf Danawi, Reading University

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

My Mother's Sin and Other Stories A series of lectures on Modern Greek literature taught by Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps This is a first class essay of one of my students, Jenny Wight, who took my course this year writing beautifully on the effects of loss in Cavafy's poetry.

Συνέχεια

Discuss the portrayal and effects of loss in the poetry of Cavafy

Poetics and Histories: To What Extent Did C. P. Cavafy Alter Historical Narratives, and for What Artistic Purposes?

stuident Name: Joseph Watson Module Lecturer: Dr Dimitra Tzanidaki-Kreps Date of Submission: 11/01/2016

Συνέχεια

Poetics and Histories: To What Extent Did C. P. Cavafy Alter Historical Narratives, and for What Artistic Purposes?

In Ritsos’ Moonlight Sonata what sentiments does the woman’s confession provoke/inspire to you and how these compare to the ones felt by the young man who remains silent throughout her long monologue.

Yannis Ritsos' "Moonlight Sonata" is a poignant and emotionally charged poem that presents a deeply intimate monologue of a woman speaking to a silent young man. The setting is night, with the moonlight casting a dreamlike atmosphere over the scene. The woman's confession, filled with personal revelations, memories, and emotions, evokes a variety of sentiments in the reader and provokes a complex response.

Συνέχεια

In Ritsos’ Moonlight Sonata what sentiments does the woman’s confession provoke/inspire to you and how these compare to the ones felt by the young man who remains silent throughout her long monologue.
Υποβλήθηκε από joanna την Τετ, 2009-11-11 13:34.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΗ-ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ - Ζηκούδης Ι.

Προσπαθώντας να αποφύγουν τον κόπο του να μελετήσουν την παθητική φωνή, οι φοιτητές μου σκαρφίστηκαν ένα σωρό κόλπα ώστε να μου αποδείξουν ότι μπορούν κάλλιστα να συνεννοούνται στα ελληνικά μόνο με την Ενεργητική Φωνή και επέμεναν να προσποιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν ποια είναι η ανάγκη να χρησιμοποιείται η ΠΦ, όταν μπορεί κανείς να την αποφύγει. Εγραψα ένα κείμενο τότε για να δείξω ακριβώς πόσο συχνή είναι στο λόγο η ΠΦ. Το παραθέτω για την διασκέδαση όλων των συναδέρφων με την ελπίδα ότι μπορεί να τους φανεί χρήσιμο. Οι δραστηριότητες που μπορούν να συνοδεύσουν ένα τέτοιο κείμενο, είναι πολλές, αλλά χωρίς υποδείξεις τις αφήνω στη φαντασία του καθενός από μας.



QUEENS COLLEGE, Department of European Languages and Literatures

Modern Greek 203 / Spring 2004

Instructor: I. Zikoudis

PASSIVE VOICE: PRACTICE TEXT.

ΣΗΖΗΤΗΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΦΙΛΕΣ ΤΗ ΡΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΝΙΑ:

ΡΕΝΑ: Έλα, Τάνια. Πέρασε. Τι κάνεις, βρε παιδί μου; Χάθηκες.
ΤΑΝΙΑ: Καλά είμαι, Ρένα μου. Δουλειές με το μαγαζί. Ξέρεις. Εσύ τί γίνεσαι;
ΡΕΝΑ: Τί να γίνομαι, μωρέ Τάνια; Προβλήματα με τον Πέτρο. Κάθομαι σε

αναμμένα κάρβουνα.

ΤΑΝΙΑ: Μα, χρυσή μου, συνέχεια διαμαρτύρεσαι για τον Πέτρο.

Τι τρέχει πάλι και συγχίζεσαι τόσο;
ΡΕΝΑ: Μα είναι να μην συγχίζομαι, ρε Τάνια; Σε κάποια γυναικοδουλειά είναι

μπλεγμένος

. Είμαι σίγουρη ότι με απατάει.
ΤΑΝΙΑ: Νομίζω ότι τα παραλές και ότι φαντάζεσαι πράγματα. Ο

Πέτρος είναι χρυσό παιδί και σ’αγαπάει. Πιστεύω ότι τον υποπτεύεσαι άδικα.
ΡΕΝΑ: Ώστε το υποπτεύομαι άδικα το γουρούνι, ε; Και τον λες

και χρυσό παιδί, τον άχρηστο, το γαϊδούρι.

ΤΑΝΙΑ: Έλα τώρα, μην εκνευρίζεσαι.
ΡΕΝΑ: Πώς να μην εκνευρίζομαι, μωρέ, με το κάθαρμα; Είναι

βλέπεις ωραίος και το ξέρει. Γυμνάζεται, αθλείται, κρατιέται σε

φόρμα. Είναι φυσικό να τον ερωτεύονται οι μικρές στη δουλειά και

να του ρίχνονται. Κι αυτό το τέρας το βλέπει αυτό και το ευχαριστιέται.

Δεν ενοχλείται καθόλου. Βλέπει και μένα να τρελαίνομαι μ’

όλα αυτά και να τρώγομαι με τα ρούχα μου όλη την ώρα και γίνεται η

καρδιά του. Δεν είναι άνθρωπος αυτός, Τάνια μου, δεν είναι, δεν είναι.
ΤΑΝΙΑ: Νομίζω πως τον αδικείς τον Πέτρο.
ΡΕΝΑ: Τώρα μάλιστα! Κάτι μας είπες! Αυτά λέει κι αυτός. Μου ορκίζεται ότι

με αγαπάει και υπόσχεται πως δεν έχει μάτια για άλλη γυναίκα. Πού

τον χάνεις, όμως, πού τον βρίσκεις, ποτέ δεν είναι μόνος του κι όλο κάποια

τον τριγυρίζει. Και αυτός όλο ντύνεται στην τρίχα και παρφουμάρεται και

σου φτιάχνεται και σου στολίζεται. Για ποιόν όλα αυτά; Σε

ρωτώ. Για μένα που με δυό μικρά παιδιά έχω κλειστεί στο σπίτι και

δεν μπορώ να βγω έξω;  Κι εσύ μου τον υποστηρίζεις; Τον ανεπρόκοπο. Αλλά,

βέβαια, δεν περίμενα και τίποτε διαφορετικό από σένα, αφού τα ίδια μυαλά

έχεις κι εσύ. Από τότε που χώρισες με τον Αλέκο μία με τον ένα είσαι και

μία με τον άλλο.
ΤΑΝΙΑ: Α, Ρένα, όλα κι όλα! Να μου κάνεις τη χάρη, σε παρακαλώ. Ελεύθερη

είμαι και θα κάνω ό,τι θέλω. Όσο για τον Πέτρο, εξακολουθώ να ισχυρίζομαι ότι κάθεσαι και τσακώνεσαι μαζί

του άδικα των αδίκων. Θά ‘πρεπε να τον εμπιστεύεσαι περισσότερο.

ΡΕΝΑ: Καλά κάνω και τσακώνομαι. Όχι θα τον αφήσω τον κύριο

να τριγυρνάει με τη μια και με την άλλη και εγώ να κάθομαι σπίτι

και να του μεγαλώνω τα παιδιά σα δούλα. Δεν είσαι καλά μου φαίνεται. 

Άκου εκεί να τον εμπιστεύομαι περισσότερο! Ποιόν να εμπιστευτώ,

καλέ; Να εμπιστευτώ τον λύκο να φυλάξει τα πρόβατα; .
ΤΑΝΙΑ: Αυτά είναι υπερβολές. Έχεις συγκεκριμένο λόγο και παραπονιέσαι;
ΡΕΝΑ: Εσύ, Τάνια μου, δεν θα παραπονιόσουν αν έβρισκες στο

πουκάμισο του άντρα σου λεκέ από κραγιόν;
ΤΑΝΙΑ: Κραγιόν; Είσαι σίγουρη πως είναι κραγιόν; Μπορεί να λερώθηκε το

πουκάμισο από κάτι άλλο.
ΡΕΝΑ: Μακάρι να λερωνότανε, Τάνια μου. Να πω ότι χύθηκε κρασί

στο πουκάμισό του, να το δεχτώ. Να πω ότι βάφηκε από καφέ,

μάλιστα. Αλλά όχι, Τάνια μου. Ο λεκές είναι από κραγιόν γυναικείο. Αυτό

το καινούργιο κόκκινο της Εστε Λόντερ. Να σαν αυτό που φοράς.
ΤΑΝΙΑ: Α, ναι. Το αγόρασα προχτές. Πώς σου φαίνεται;
ΡΕΝΑ: Καλό είναι, καλό... Και σου πάει...
ΤΑΝΙΑ: Ναι. Κι εγώ έτσι πιστεύω. Το πήρα γιατί ήθελα να κάνω εντύπωση

σε μια συνάντηση που είχα.
ΡΕΝΑ: Και έκανες... εντύπωση, Τάνια μου; Έκανες;
ΤΑΝΙΑ: Τι να σου πω Ρένα μου; Θα δείξει.
ΡΕΝΑ: Και δεν μου λες, Τάνια μου, προχτές δεν πέρασες από το γραφείο

του Πέτρου;
ΤΑΝΙΑ: Ναι, χρειαζόμουνα βοήθεια με τα βιβλία της εφορίας.

Γιατί;
ΡΕΝΑ: Μόνο με τα βιβλία της εφορίας χρειαζόσουνα βοήθεια ή

και με τίποτε άλλο;
ΤΑΝΙΑ: Τι θέλεις να πεις Ρένα; Τι υπαινίσσεσαι; Γιατί με κοιτάς

έτσι; Αρχίζω και φοβάμαι.
ΡΕΝΑ: Δεν υπαινίσσομαι τίποτα. Αναρωτιέμαι μόνο πόσο

πολύ σε βοήθησε ο Πέτρος.
ΤΑΝΙΑ: Δεν πιστεύω να φαντάζεσαι ότι εγώ κι ο Πέτρος  θα μπορούσαμε

να...
ΡΕΝΑ: Γιατί όχι; Σας έχω ικανούς εσας τους δυο για κάτι τέτοιο.
ΤΑΝΙΑ: Ρένα μου, λυπάμαι πολύ αν αισθάνεσαι έτσι, αλλά

με προσβάλλεις αυτή τη στιγμή.

ΡΕΝΑ: Ώστε αρνείσαι ότι τον καλοβλέπεις και ότι του κάνεις

τα γλυκά μάτια;
ΤΑΝΙΑ: Ρένα, σε παρακαλώ πολύ. Τρελάθηκες, χριστιανή μου; Ο

Πέτρος κι εγώ είμαστε καλοί φίλοι και συνεργάτες. Τίποτε άλλο.

ΡΕΝΑ:

Και έτσι θα

μείνετε, Τάνια μου. Και έτσι θα μείνετε. Γιατί εγώ εύκολα τρελαίνομαι, ξέρεις, πολύ εύκολα. Κι

αν υποψιαστώ ότι κάτι τρέχει με

σένα και τον Πέτρο, θα γίνουμε μπίλιες, Τάνια μου, μπίλιες. Με κατάλαβες;

Μπίλιες.

Γιάννης Ζηκούδης

© 2012 Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας - Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα