Ελλάδα, ψυχανάλυση και μια σχετική πρόταση
Διαβάζοντας πρόσφατα τα best sellers στις στήλες βιβλιοκρισίας των ελληνικών εφημερίδων, σκέφτηκα ότι θα ήταν ενδιαφέρον να γίνει εδώ ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τις προτιμήσεις του αναγνωστικού κοινού και σε άλλες χώρες. Όχι, δεν είμαι καθόλου υπέρ των best sellers, ούτε πιστεύω ότι οι υψηλές πωλήσεις συμβαδίζουν με την ποιότητα. Δείχνουν όμως τι απασχολεί την κοινωνία κάθε χώρας την συγκεκριμένη στιγμή, και οι ελληνικές σπουδές θα μπορούσαν να ωφεληθούν, ίσως και να …εκσυγχρονιστούν μέσα από ένα τέτοιο διάλογο. Η Ελλάδα πάντως διαβάζει ψυχανάλυση. Από τα πρώτα σε πωλήσεις, μαζί με το " Άρης, ο αρχηγός των ατάκτων", τα βιβλία του ψυχίατρου Irvin Yalom, από το τελευταίο του οποίου ("Ο δήμιος του έρωτα και άλλες ιστορίες ψυχοθεραπείας") αντιγράφω το εξής απόσπασμα: [size=9]Το πρώτο βήμα σε κάθε θεραπευτική αλλαγή είναι η ανάληψη ευθύνης. Αν δε νιώθεις καθόλου υπεύθυνος για τη μοίρα σου, τότε πώς να την αλλάξεις; Αυτή ακριβώς ήταν η κατάσταση με την Μπέττυ. Εξωτερίκευε εντελώς το πρόβλημα. Δεν ήταν εκείνη υπεύθυνη. Έφταιγε η μετάθεσή της στη δουλειά, ή η στείρα κουλτούρα της Καλιφόρνιας ή η απουσία πολιτιστικών εκδηλώσεων ή ο αθλητικός κοινωνικός περίγυρος ή η άθλια στάση της κοινωνίας απέναντι στους παχύσαρκους. Παρόλες τις έντονες προσπάθειές μου η Μπέττυ αρνιόταν ότι συμμετείχε προσωπικά στη διαμόρφωση της θλιβερής ζωής της.[/size] Τώρα τι σχέση έχουν αυτά τα ψυχαναλυτικά με τη δουλειά που κάνουμε; Έχουν και παραέχουν. Νομίζω ότι δημιουργούν δυνατότητες για διαφορετικές προσεγγίσεις ή αναγνώσεις π.χ. λογοτεχνικών κειμένων, καθώς και ένα εκρηκτικό υλικό για δημιουργική γραφή (ελληνική, ξένη ή ανάμεικτη) που στηρίζεται σε προσωπικές εμπειρίες και βιώματα. Πώς π.χ. θα προσεγγίζατε την ελληνική μεταπολεμική λογοτεχνία από την οπτική γωνία που προσφέρει το παραπάνω απόσπασμα; Και ποιες ά-δειες ή εναλλακτικές λύσεις θα δίνατε στους χαρακτήρες που είναι συνήθως εγκλωβισμένοι σε αδιέξοδες ή νοσηρές καταστάσεις και σχέσεις; Για τα best sellers ελληνικής λογοτεχνίας δε γράφω τίποτα γιατί, μπορεί να κάνω λάθος αλλά, μου φάνηκαν λίγο-πολύ ίδια. Κυριακή Φραντζή [size=9] [i]Επίμετρο για επιφυλακτικούς /ές[/i]:[/size] [size=9]Τα όνειρά σου μην τα λες, γιατί μια μέρα κρύα, μπορεί και οι φροϋδιστές, να ’ρθούν στη εξουσία… [/size]
- Εισέλθετε στο σύστημα για να υποβάλετε σχόλια